218
penden vijand af ie slaan, doch zij deed dit meestal in gesloten orde.
Waar eene tirailleurlinie gevormd werd, was dit nog de onpractische, on
samenhangende, dunne tirailleurlinie met hare groepen van vier manen
dat zulk eene linie soms werd doorgebroken, laat zich begrijpen; dat zij
meestal op de reserve terugtrok, lag in den geest van het vorige regle
ment. Wij vertrouwen echter, dat de Infanterie, als zij eenmaal bedre
ven is in de nieuwere vechtwijze, met hare groote tirailleurgroepen en
hare even sterke, nauw met die groepen verbonden soutiens, met gerust
heid zulk een klewangaanval staandevoets zal afwachten en af
slaan. Het volgende geeft een voorbeeld van de stoutmoedigheid,
waarmede de vijand daarbij soms te werk gaat. Bij de tweede lan
ding der le expeditie tegen Atjeh, op den 8en April 1873, stond de
6e compagnie van het 12* bataljon het eerst op het strand en rukte da
delijk met eene sectie en tirailleur vooruit, maar werd, terwijl de
le compagnie zich nog formeerde, door den vijand uit het kreupel
hout achter den duinrand eerst beschoten eu daarna met den klewang
aangevallen. De tirailleurlinie trok terug en gaf daardoor de re
serve gelegenheid, een snelvuur te openen, wat echter den vijand niet
weerhield, door te dringen en zoowel de 6° als de 1° compagnie aan
te vallen. Hierdoor ontstond een woedend gevecht, dat hoogstens
5 minuten duurde. De vijand werd echter gedwongen, naar den
boschrand terug te trekken, 82 dooden achterlatende. Het verlies der
onzen bedroeg 2 dooden en 9 gewonden.
44 en 45.
Het defensief gevecht.
In deze paragrafen behandelt het reglement uitsluitend de passieve
verdediging. Nergens wordt voorgeschreven, dat de verdediger ter-
juister tijd tot het offensief moet overgaan, dus eene actieve verdedi
ging moet voeren.
Daardoor is het dool van de verdediging geheel miskend. „Le
combat defensif intelligent doit toujours renfermer en lui l'offensive."
1 on Scherff geeft het doel eener actieve verdediging aldus aan
Militaire Spectator, 1878.
Maarschalk Bwjeaud.
