433 wat het groote verschil is in oorlogvoering in Europa en in In die. „De nauwkeurigste kaarten en berichten" zegt hij „leeren bij eene eventueele expeditie niets anders, dan dat wij te doen zul len hebben met een land, waar geene wegen zijn, veel begroeid en geaccidenteerd terrein is en de bewegingen der troepen in taktische orde niet mogelijk is." Op andere plaatsen geeft hij duidelijk aan hoe de Inlander oorlog voert. En men zal daaruit zien de vele bezwaren, die elk Indisch terrein onzen troepen in den weg ligt. Het terrein beheerscht geheel den vorm onzer gevechten. Deze zullen zelden in den zuiver gesloten vorm plaats hebben. Dus in den verspreiden vorm? Het verspreide gevecht, op methodische wijze gevoerd, is nimmer de gevechtsvorm voor Indië geweest en zal dit ook wel nimmer worden. Ik heb deel genomen aan de expeditie van 1868 op Bali. Bij de eerste ontmoeting met den vijandop 20 September, werd ook in verspreide orde gevochten. Het ongelukkige uiteinde evenwel van de sectie Stegman, die, in verspreide orde opgesteld, door de Ba- lineezengedekt door te velde staande padi en verscholen in een ra vijn, aangevallen werd, maakte bij die expeditie voor goed een ein de aan die vechtwijze. Wij bleven voor den vervolge bijeendik wijls, in kompagniescarré, en wij waren sterk. In Atjeli nam ik deel aan de IIe expeditie, maar de 1° had het verspreide gevecht reeds veroordeeld. Sedert lang werd daar niet meer getirailleerd en die het beproefde, kwam zeer spoedig tot andere inzichten. De geachte scln-ijver verliest hierbij uit het oog, dat in 1868 op Bali getirail leerd werd volgens het reglement, dat in 1873 door een ander is vervangen; dat de troepen, die in 1873 naar Atjeh gingen, niet geoefend genoeg waven volgens dat in vele opzichten minder doelmatig reglement; en dat dit reglement eerst in 1879 door een ander vervangen is, dat volgens andere deskundigen nog niet een goed tirailleur reglement kan genoemd worden, Hoe is 't dan mogelpk, hij de vergelijking van drie verschillende reglementen, waarvan dat van 1879 zoo als de schrijver zelf ver klaart „heter overeenkomt met onze Indische vechtwijze dan het vroegere(lees de vroegeren) zoo beslist te kunnen zeggen, „dat het verspreide gevecht, op methodi sche wijze gevoerd, (wij cursiveeren) nimmer de gevechtsvorm voor Indië zal worden"? Zou het dan niet mogelijk zijn, geheel op de Indische vechtwijze gebaseerd (d. i. dus ook de vechtwijze van den Inlmdschen. vijand, die wel in verspreide orde vecht) een ander reglement te ontwerpen, dat nog heter is, nog meer met onze Indische vecht wijze overeenkomt? En dan? De conclusie is overbodig. Maar er is meer. In onze 28

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1880 | | pagina 441