DE TRANSPORTSCHEPEN
INDISCHE E E G-EIR,
Gaf Monitor een algemeen overzicht van de wenschelijkheid van
het bezit eener eigene transportvloot voor het Indische leger, het
hoofdstuk, gewijd aan het ziekenvervoer per stoomer Sindoro, voor
komende in afl. 9, jaargang 1879, van dit tijdschrift, toont ons, al
thans wat dit voornaam onderdeel aan het transportwezen aangaat,
op nieuw de dringende noodzakelijkheid daarvan aan. Daar het ech
ter thans reeds ruim twee jaar geleden is, dat Monitor met zooveel
juistheid en aandrang zijn betoog leverde, maar er sinds dien tijd echter
nog niets tot verwezenlijking van het betoogde onderwerp tot stand
kwam, blijkt het noodig, dringend noodig, bij voortduring dat on
derwerp aan te roeren, opdat het eindelijk moge gelukken, de aan
dacht er op te vestigen. De door Monitor gevolgde bewijstrant is
zóó alleszins juist en overtuigend, zij leert ons zóó duidelijk het
gebrekkige van het transportwezen kennen, voornamelijk van de
tweede expeditie naar Atjeliwaarbij zeker de gunstigste voorberei
ding is voorafgegaan, die ooit voor eenige overzeesche expeditie denk
baar is, dat wij het toen niet noodzakelijk achtten, verder de diepte
van de wond te peilen, waarop Monitor zoo krachtig den vinger had
gelegd. Toch hielden en houden wij ons nog overtuigd, dat Moni
tor verschoonend is te werk gegaan, en zijne kritiek niet die scherpte
heeft gegeven, waartoe hij, volgens onze meening, de noodige gege
vens moest bezitten. Vruchteloos bleek echter zijne roepstem, en ten
slotte blijft er dus niets anders over dan op het aanbeeld te blijven
voortslaan.
Dat het gebruik der oorlogsmarine voor militaire transportdienst
ondoelmatig is, achten wij door Monitor afdoende bewezen. Dat in
VOOR HET
