495 - tot liet uiterste doorgezette verkenning dan maakt men zicli eenvoudig en zuiver schuldig aan eene onbedachtzaamheid. Op Celebes werd ton tijde van Lahure vaak en onder geheel verschillende omstandigheden gechargeerd; eens op zeer geaccidenteerd terrein, doorsneden met vluch tige versterkingen, en eens op zeer gunstig terrein; beide keeren met goed gevolg. Bij die gelegenheden had hij moeite gehad, zich rekenschap te geven van den kolossalen tijd, die noodig is 0111 eene cavalerieafdeelingdie na eene charge overwinnaar waste verzamelende orde daarin te herstellen haar tot kalmte te brengen en het middel te geven om weder op krach ten te komen. Het verzamelen is zeker eene der meest delicate en moei lijke tactische handelingenvooral wanneer daarop een nieuwe aanval en verdere bewegingen moeten volgen. Meer dan eens chargeerde de Cavalerie, terwijl zij als eene afzonder lijke troepenafdeeling ageerde, en moest zij, na de behaalde overwin- ning, afstijgen om het veroverde terrein, dat in de nabijheid der vijan delijke versterkingen lag, gedurende vier en twintig uren te bezetten. Maar wat deed die Cavalerie daar niet, mogen we gerust vragen. Eens chargeerde zij, met gevelde lans, zelfs te voet! Herhaaldelijk is het toen voorgekomen, dat de Cavalerie verplicht was, zonder de hulp der Infanterie, eene voordeelige stelling, woningen, beslotene ruimten en een kampong te nemen of te bezetten, of dat zij genoodzaakt was, op gevaarlijke wegen, waarlangs de colonne, waarvan de Cavalerie de voorhoede uitmaakte, zich moest bewegen, voor den haar volgenden troep ruim baan te maken. Onze toenmalige Indische Ca valei ie was voor die taak volkomen berekend. Zj was zóódanig uit- geiust en samengesteld, dat ze zooveel mogelijk op zich zelve kon staan. /ij maicheerde met hare eigene transportmiddelen, hare pakpaarden, hare munitie, haar materieel en hare vivres. Niets bond haar in dat opzicht aan de andere wapens. Een gedeelte der ruiters was geoefend en uitgeiust als sapeurs. Eindelijk waren onze toenmalige hussaren en de aan haar toegevoegde Inlandsche ruiterij volkomen geoefend om ge durende langeren of korteren tijd af te stijgen en met het infanteriege- weer te vuren. Ziedaar details, waarvan wij tegenwoordig niets meer weten. W aarom gaat de kennis daarvan voor onze officieren verloren "Waarom moet die altijd een gesloten boek voor ons en alles wat daar van nog wel in de officieele rapporten van dien tijd te vinden zoude zijn, een geheim blijven? Die details hooren wij nu van een vreemde ling! Is dat niet beschamend voor ons? Juist aan die details hebben

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1880 | | pagina 503