595 hoogste bevelhebber mag daarvan gebruik maken, als lnj zijne beve len gelijktijdig aan de gezamenlijke strijdkrachten wil mededeelen. Aan ieder ander bevelhebber moet het gebruik van een signaal in het gevecht in principe verboden zijn. Want een signaal, dat slechts voor een gedeelte der gevechtslinie bestemd is, kan niet zóó gegeven wordendat zijne uitwerking slechts tot dat gedeelte begrensd wordt het sleept alle afdeelingen mede en heeft bijna altijd valsche bewe gingen en verwarring ten gevolge. Daaruit volgt, dat zelfs de op perbevelhebber het gebruik van signalen tot het avanceeren beperken moet." Het Duitsche exercitiereglement schijnt deze wenken overgenomen .te hebben, want wij lezen daarin: „In het algemeen moet als grond regel worden aangenomen, dat alle bevelen en aanwijzingen, welke door commando's of met de stem, of zonder groot tijdverlies door het overbrengen van mondelinge mededeeling kunnen geschieden, niet door middel van den hoorn mogen worden bekend gemaakt. Intusschen moet zelfs bij zoodanig beperkt gebruik der signalen nog voorzorg genomen worden, vooral wanneer meerdere afdeelingen naast elkander in bedekt terrein strijden. Het signaal, voor ééne afdeeling bestemd, zou door eene andere gehoord en uitgevoerd kunnen worden; en daardoor kunnen misvattingen ontstaan, die soms niet meer te herstellen zijn." De Generaal Lewal schrijft voor: „On évite les sonneries pen dant la deuxième periode du combat, afin de ne pas donner d'indica- tions a l'ennemiquand le moment décisif est arrivé, quand les dis positions sont prises, quand le groupement est formé et quand l'ad- versaire va voir l attaque se dessiner, il est peu important qu'il en tende les sonneries. On en use alors vigoureusement pour enlever les hommes et les faire sortir de leurs abris. La mise en mouve ment est la partie la plus délicate de l'attaquelorsqu'elle est bien commencée, elle a beaucoup de chances de réussir. Une sorte de surexcitation est necessaire au début, on emploie la voix, le geste et surtout les sonneries ou les batteries". In het Fransche reglement wordt het gebruik van hoornsignalen slechts aan Generaals en stafofficieren toegestaande compagnies commandant moet de ingevoerde signaalfluit gebruiken. Eveneens

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1880 | | pagina 603