99 eene Hoogte der blnnenkruin van 2,5 M. gelukte Het niet altijd, staande op de berm, de projectielen over de borstwering te werpenongeveer l vielen op de plongée. Op 4 pas van een 6,2 M. hoogen muur staande, slaagden de meeste manschappen er in, de granaten naar den overkant te werpen. Van de 1500 gebruikte buizen werkten 269 niet naar behoo- ien, l- dus 17%. Bij 18 braken de trekkers en bij 53 werden deze uitgetrokken zonder de wrijvingssas te doen ontbranden. Van de overi ge ontbrandde alleen de wrijvingssas; bij deze granaten waren de deksel- tjes afgeslagen. De aftrektrouwen gaven geene aanleiding tot bemer kingen. Het inslaan der buizen moest met veel omzichtigheid plaats hebben, daar anders de dekseltjes scheurden of het hout van den kop afbrokkelde. Voor officieren der Intendance en Cavalerie is het goed te weten, dat in het overzicht wordt gezegd, dat Australisch leder ongeschikt is 'voor harnachementsdeelen, die een vasten vorm moeten behouden, als: mantel zakken, pistoolholsters en strengkokersvan twijfelachtige bruikbaarheid voor stijgriemen, teugels en stooten, zoo door de groote rekbaarheid als door het vrij spoedig scheuren of barsten op die plaatsen, waar het ge vouwen en tevens aan schuring onderhevig is, terwijl het overigens bruikbaar geacht werd. De sedert 1874 genomen proeven werden in 1877, wat betreft teugels en stijgriemen, voortgezet. In de magazijnen van oorlog te BataviaSamarang en Soerabaja werd eene rekproef genomen. Bij de batterijen werd de duurzaamheid nagegaan en tevens onderzocht in hoeverre insmeren met groene zeep voordeelig zoude werken. Uit de rekproef bleek, dat Inlandsch leder, zoo in natten als in drogen toestand, meer lekt dan het Australische. Even als in vorige jaren, werd ook de vor ming van schimmel en vlekken nagegaan. Schimmel vertoonde zich vooral bij nieuwe voorwerpen; doch na 1 a jaar opbewaren, vorderen die voorwerpen niet meer onderhoud dan die van Inlandsch leder ver vaardigd. De vlekken namen langzamerhand in omvang toe, maar oe fenden op de lenigheid van het leder geen invloed uit. Bij het dubbel vouwen en toeknijpen van het leder verkreeg dit ter plaatse, waar eene vlek was, een barst. Yan de voorwerpen, die tot de rekproef hadden gediend, hadden die van Australisch leder als het ware niets geleden, teivijl bij die van Inlandsch leder de lenigheid aanmerkelijk verminderd was. De gevoelens der batterijcommandanten over het Australisch leder waren verdeeld; sommigen waren daarmede ingenomen, anderen klaag den over het spoedig barsten en breken van het leder op de plaats, Waar het gevouwen is, en over het uitscheuren dor gaten in stooten.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1880 | | pagina 108