104 der kruisen opgehangen. Een zak, met haar opgevuld, diende als kussen. Het hoofdstel had veel overeenkomst met een stalhalster; een gebogen ijzeren heugel nam de plaats in van den neusriemtwee hieraan bevestigde dunne ijzeren kettingen dienden om het dier op stal vast te zetten of aan de hand te geleiden, zoo ook als teugels bij het berijden. De muildieren waren met Turksdie hoefijzers beslagen; de ijzers waren ter weêrszijden met drie nagels bevestigd. De muildieren moesten eerst aan het gewone paardenvoerder gewend worden, waartoe dit in telkens grootere hoeveelheden bij het medegebrachte voeder werd verstrekt. Ha ruim eene maand werden ze geheel op dezelfde wijze als de paarden verzorgd. Het ration bestond volgens tarief uit 32 KG. gras en 2,05 KG. gaba. De stukrijders werden door de geleiders in de be handeling der muildieren onderwezen en deze zeiven langzamerhand aan hunne vreemde omgeving gewend. Eerst werden ze hiertoe tweemaal daags beladen met 140 a 150 KG. (met gebruikmaking van de medege brachte tuigen) afgestaptlater woonden ze de exercitiën en militaire marschen bij, en reeds op het einde van 1876 kon gerapporteerd worden, dat alle muildieren behalve twee Chineesche zich door de stukrijders lieten regeeren, dat ze bij de exercitiën ook in het vuur, zeer rustig waren en de verzorging geene bezwaren opleverde. De bij de paarden gebruikelijke halsband voldeed op stal zeer goed; op marsch kon bij de Syrische muildieren van het hoofdstel der draagpaarden worden gebruik gemaakt; bij de Chineesche voldeed evenwel het Chineesche hoofdstel be ter. Bij het parkeeren veroorzaakten de muildieren niet meer moeite dan de paarden. Eene belasting van 140 a 150 KG. bleek niet bo ven de krachten der muildieren te gaan. Over het algemeen waren de Syrische muildieren fijner gebouwd en zachter van inborst dan de Chi neesche. De muildieren kwamen allen beslagen aanmaar volgens het oordeel der geleiders was het beslag bij terreinen als te Batavia niet noo- dig, zoodat het afgenomen werd; mocht de noodzakelijkheid later blij ken, de muildieren op beslag te stellen, dan zou zonder bezwaar van de Europeesche hoefijzers kunnen worden gebruik gemaakt. Vervol gens werden beide soorten van muildieren aan eene vergelijkende proef onderworpen, waarbij hun draagvermogen onderzocht zoude worden. Daar toe werd vooreerst een draagzadel met hoofdstel naar het Chineesche type, doch voor het vervoer van twee kisten, die elk tien schoten voor het bergkanon konden bevatten, ingericht en bij den constructiewin kel ontworpen. De draagbok woog 24 KGieder der bepakte kisten 73,5 KG., zoodat de last in 't geheel 171 KG. (volgens de geleiders

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1880 | | pagina 113