DE STALEN PROEFBATTERIJEN
INDISCHE YELD- EN BERDARTILLERIE.
Bij het nagaan van de „Beknopte overzichten der proeven en
oefeningen, welke m de laatste tien jaren bij de Artillerie van het
Nedeflandsch-Indische leger zijn gehouden, springt het duidelijk in
het oog, dat het zoeken naar een goeden vgirmond voor de Indische
veldartillerie het gewichtigste vraagstuk mag heeten, waarvan in dat
tijdsverloop de oplossing werd gezocht.
De pogingen, in dat opzicht in het werk gesteld; de proeven,
met dat doel genomen; de voornaamste overwegingen, welke geleid
hebben tot het niet aannemen van een der beproefde stelsels, zijn alle in
die „Beknopte Overzichten" opgenomen en zeker door velen met belang
stelling gevolgd. Toor die lezers echter van het „Indisch Militair
Tijdschrift,' die met m het bezit zijn van de bedoelde overzichten,
zal het wellicht, ook na hetgeen daaromtrent reeds in de 2de afle
vering van den vorigen jaargang van dit tijdschrift voorkomt, niet
overbodig zijn, eene korte geschiedenis te geven van hetgeen te dien
aanzien werd verricht.
Bij de reorganisatie der veld- en bergbatterijen in 1872, waarbij
de veldbatterijen uitsluitend met het bronzen getrokken kanon van
S™ op de eenigszins gewijzigde vroegere 6 SY veldaffuit werden
uitgerust, werd reeds het beginsel aangenomen, dat alle veldbat
terijen vuurmonden van hetzelfde kaliber zouden bezitten, en dus het
denkbeeld van zware en lichte veldbatterijen, die vroeger bestaan
hadden, opgegeven. Men was daartoe gekomen door de overweging
dat het lichte veldmaterieel te weinig in gewicht en dus in beweeg
baarheid met het zware zou kunnen verschillen om de mindere
vuuruitwerking te wettigen.
VOOR DE
8
