- 143
bevindt. De frontmai'sch nu is de inleiding tot den aanvaloefeningen
in het doen van lange, rustige frontraarschen zijn dus gebiedend nood
zakelijk. Echter zijn gelukkig de dagen voorbij, toen nog de vol
maaktheid gezocht werd in het nauwkeurig bewaren der richting en
der tusschenruimtenin het afbakenen der lijn van bataille en het
daarop onbewegelijk stil staan. "Wel moet bij een frontmarsch zooveel
mogelijk ieder onderdeel gesloten blijvenhet komt er echter minder
op aan of het ééne paard iets vóór het andere is, mits het geheel
een gesloten troep vormt; men moet dus een frontmarsch nooit van
terzijde beoordeelen, maar steeds van voren.
Het gevecht der Cavalerie wordt hoofdzakelijk en in den regel
geleverd te paard en met de blanke wapens; bij uitzondering te voet
en met de vuurwapenen.
Het gevecht nu met het oog op de gevechtsorde wordt onderscheiden
in gesloten en verspreid gevecht.
Naar de formatie worden de aanvallen onderscheiden in die in:
in linie
in linie, in echelons
in colonne en
als fourageurs.
Allen hebben vóór- en nadeelen. De meeste voordeelen bezit
ontegenzeggelijk de aanval in linie, vooral tegen Cavalerie, d. w. z.
niet op ééne lijn, maar, zooals hij tegenwoordig geschiedt, op twee
liniën of bij grootere afdeelingen op drie liniën.
We willen een oogenblik stil staan bij den aanval als fourageurs,
welke men geene eigenlijke formatie van aanval zou kunnen noemen,
maar die in Indië dikwijls de aanvalsvorm zal zijn.
De aanval als fourageurs wordt gebruikt:
ft. tegen Artillerie (hetgeen in Indië zelden zal voorkomen)
b. bij vervolging van een vluchtenden vijand (hierbij treedt snelheid
op den voorgrond; hij zal dus tegenover een Inlandschen vijand bijna
altijd voorkomen);
c. tegen infanterie-tirailleurs op de vlakte, om dezen onder den
voet te rijden of tot verzamelen te noodzaken (zal dus ook herhaal
delijk voorkomen)
d. bij schijnaan vallendit echter meer met het oog op Europeesche
