144
toestanden, zooals verkeerde handelingen, ontijdig vuren, enz. uit
te lokken; en
e. als inleiding tot een aanval van gesloten troepen op Infanterie
en als inleiding tot eene charge op Cavalerie.
De schrijver der recensie in het „Indisch Militair Tijdschrift"
heeft blijkbaar het oog op cavalerieaanvallen tegen Inlandsche Infan
terie; want op bladz. 493 zegt hij: „Ageerde de Cavalerie op
Celebes met de andere wapensdan chargeerde zij op den vijand,
nadat deze door de Infanterie uit zijne beniings was verdreven,
om hem van zijne terugtochtslijn af te snijden; de Artillerie volgde
dan de beweging der Cavalerie en mitrailleerde op de vluchtelingen."
Daardoor komt hij tot beschouwingen over den aanval in linie en
de uitvoering er vanterwijl Lahure de formatie in echelons aangeeft
als de meest geschikte tegen Cavalerie. Naar onze meening had dus
in deze gevallen met vrucht gebruik gemaakt kunnen worden van den
aanval als fourageursaangezien de toestand geheel overeenkomt
met dien, in punt b. aangegeven. Lahure zegt: „Nous attaquions
généralement en échelons." Hierdoor moet niet worden verstaan de
aanval in echelonszooals die in ons reglement bedoeld wordtdaal
de uitdrukking „en échelons" door Lahure gebruikt wordt om aan
te duiden, dat eenige afdeelingen, op welke manier ook, achter
elkander staan. Het zal dus wel eene opeenvolging van aanvallen
geweest zijn van afdeelingen eener colonne, waarvan er ééne als
reserve werd gebruikt. We hebben dus, het volgende lezende,
recht te veronderstellen, dat de aanvallen in colonne zijn geschied,
te meer daar ook in het oude reglement eene opstelling van de
pelotons in echelons in een escadron niet bestond. Het nieuwe
reglement schrijft dit ook niet voor; alleen zou men daaronder
kunnen brengen den schuinschen marsch met afdeelingen. De
aanval in colonne nu heeft de meeste nadeelende aanval in
linie met reserve is steeds te verkiezen. Lahure heeft dus kleine
afdeelingen opeenvolgend laten chargeeren en eene reserve achter
gehouden. Deze wijze van aanvallen, waarvan het nut ons twijfel
achtig voorkomt, werd wel eens te Salatiga uitgevoerd. Het hoofd,
2e en 3e peloton van een in colonne met pelotons staand escadron
voerden achtereenvolgend den aanval uit, en het laatste peloton bleef
