297
Compagnie liet de Madoereesche prins evenwel zijne macht aftrekken,
en de Soesoehoenan werd op den troon hersteld.
Daarna verminderden de onlusten allengskens de meeste Chïneezen
maakten gebruik van de gepubliceerde amnestie en onderwierpen
zich aan de Compagnie, gelijk mede Eaden Mas Grendi. of Soesoe
hoenan Koening, die echter naar Ceilon werd verbannen en aldaar
overleeddoor dezen ommekeer van zaken liet het zich aanzien, dat
Java weldra eene volkomene rust zoude genieten.
Het vuur des oproers was echter niet gedempt. Si Padjanghet
hoofd der muitende Chineezen, had zich, met 500 van zijne landge-
nooten, vereenigd met zekeren rebel, Mas Brahimen zich in het
P osoeroeansche genesteldook smeulden op Madoera onlusten, die
niet lang daarna overgingen tot een oorlog tusschen dat eiland en
de Compagnie.
Alvorens daarover echter in nadere beschrijving te treden, dient
'hier te worden aangeteekend, dat het bestaan van den Soesoehoenan
zich in dien tusschentijd niet gunstig voor hem liet aanzien, en het
licht had kunnen gebeuren, dat hij zijn tentoongespreid onbezonnen
gedrag met het verlies van zijn rijk had moeten boeten, dewijl, de
Gouverneur-Generaal Baron Van Imhoff.aan het bestuur gekomen
zijnde, de Regeering alstoen begreep, dat die vorst, na hetgeen hij
had verricht, niet als een trouw bondgenoot kon aangemerkt worden,
alvorens ons nog nadere voldoening werd gegeven voor de schande
onzer godsdienst aangedaan, benevens het gepleegd geweld aan
onze militaire bezetting van Kartasoeraen wel door de uitlevering
van twee der voornaamste belhamels, die men oordeelde, dat den
vorst het meest tot zijn buitensporig gedrag hadden aangezet, ten
einde hen naar verdienste te straffen.
Men had stellig besloten en reeds toebereidselen gemaakt om, zoo
de Soesoehoenan zich hiertoe ongenegen betoonde, hem, benevens
zijn zoon, op te lichten en een ander op den troon te stellen,
waartoe in aanmerking kwam de oudste zoon van den verbannen
Pangeran Mangkoe Negoro, broeder van den beruchten Mas Said
welke verandering misschien eene heilzame uitwerking zoude gehad
hebben. De Soesoehoenan oordeelde het echter voorzichtig, zich
aan den wensch der Regeering te onderwerpen, en daar een der
