36
fcal hij onmogelijk ons kunnen naderen. Wij luisterden met
alle mogelijke aandacht of wij ook geluiden zouden vernemen
van de zijde, van waar wij de colonne Demmtni konden ver
wachten; maar niets werd er vernomen. Daar er, zoo als ik latei-
gehoord heb, dat er beweerd werd, bij de colonne Demmeni zóó al
lerhevigst was gevuurd geworden, kan men nagaan hoe ver hij van
mijne colonne verwijderd was, daar wij niet het minste geluid van
dien aard hebben gehoord. Na ruim één uur te Lamïoea te hebben
gewacht op de colonne Tersteegedacht ik bij mijzelven: Zou de
Overste de afspraak vergeten hebben? en om mij daarvan te over
tuigen, zond ik een gedeelte der troepen naar de sawah, waar ik
den Heer Tersteege had verlaten, en jawel! daar zat die hoofdoffi
cier zeer rustig te wachten, na in den vroeger besproken kampong,
zooals hij zeide, eene mesigit verbrand te hebben. Toen ik dat
hoorde, ben ik met mijne colonne naar ons vereenigingspunt Lam-
krah teruggekeerd. De uitdrukking gelijkertijdop bladz. 381, 3e
alinea, is dus minder juist.
Yerder moet ik ook zeggen, dat ik bij den tocht naar Lamïoea vol
strekt niet heb uitgezien naar eene geschikte plaats om het bivak voor
den NACHT te betrekken. Ik was nog lang niet van plan, het bivak te be
trekken, daar er nog tijd genoeg overbleef om dien dag wat uit te voeren
('t was ongeveer één uur 's namiddags, zooals de Heer Vis zegt). De last
om naar een geschikt bivak te zoeken, werd mij wel door den Heer Ter
steege gegeven, toen ik van Lamloö of Lamïoea te Larnkrah was terug
gekeerd, en was ik ook daarmede bezig, toen er een ordonnance
van Lambaroe met orders van den Bevelhebber terua-kwam.
Ingevolge die orders, keerde ik, na 2 compagniën te hebben af
gegeven, naar het bivak Montasik terug. Bij mijne colonne, die
toen ophield te ageeren, waren vivres, munitie, in één woord alles,
ingevolge de order, voor 2 dagen voldoende aanwezig. Toen ik
gelast werd, naar Montasik terug te marcheeren, omdat anders die
plaats te veel van troepen zou ontboot zijn voor den nacht, ver
strekte ik aan de twee achterblijvende compagniën de haar compe-
teerende vivresde reserve munitie, voor elke compagnie benoo-
digd, werd steeds bij de compagnie medegevoerd; dat was toen ook
hot geval.
