460 -
uitgevaardigde wet. Indien wij de puntjes op de i wilden zetten,
zouden we beweren, dat het Koninklijk besluit van 11 April 1869,
IN 17 de bestaande opleiding der toekomstige pharmaceuten van het
Indische leger niet toestaat. En als de theorie der Grondwet er bij
gehaald wordtdan zou het blijkendat de school van Prof. Mulder
op dit oogenblik wel in Indië zoude kunnen bestaanmaar na de
inwerkingtreding der Geneeskundige Wet van 1865 in Nederland
een onwettig bestaan leidt. Zeer zeker zal de Minister van Koloniën
aan dezen onzuiveren toestand gedacht hebben. Zeer zeker zoude het
ook in ons eigen belang zijnover die opleiding geen woord te rep
pen, zoolang de Muldersche inrichting, voor het corps pharmaceuten
van het Indische leger steeds voldoende vruchten afwerpt, entevens
bij het Indisch legerbestuur het tijdelijk door den Generaal Kroesen
gehuldigd beginsel nog bestonddat aan die opleiding niet getornd be
hoefde te worden, omdat wij in Indië toch slechts enkele „geleerden"
(voor scheikundige onderzoekingen, enz.) en voor het overige slechts
„medicijnbereiders" behoefden te hebben. Bij zoodanige theorie
konden de „medicijnbereiders" wel door adjudanten-onderofficier,
leerling-apothekers vervangen wordenMaar of dit in 's lands belang
zoude zijn, durven wij pertinent te ontkennen.
Keen, sedert de militaire apothekers door de Geneeskundige Wet
van 1S65behoudens het verschil in werkkring, op gelijke lijn met
de officieren van Gezondheid zijn gesteld, moet ook voor de eersten
als beginsel gelden: eenheid van opleiding, eenheid van bevoegdheid.
Met de opvolging van dat beginsel waarop het corps der Indische
militaire apothekers recht heeft, want waarom mag er ten aanzien
van dat corps sprake zijn van achteruitzetting? valt de Muldersche
stichtingen zal de Minister van Koloniën wel doendezelfde
maatregelen voor de opleiding der toekomstige Indische militaire
pharmaceuten te treffen, welke sedert ten aanzien van de opleiding
der aanstaande militaire artsen genomen zijn. Tua res agitur!
De Indische militaire paardenartsen worden met de Nederlandsche
getrokken uit de élèves van 's Bijks Veeartsenijschool te Utrecht
waar zij eene geheel burgerlijke opleiding ontvangen. Verandering
in die opleiding is dus niet noodig.
V orden nu de toekomstige Indische militaire artsen en pharma-
