- 520 -
2° Bij, die opzettelijk eene uitdaging overbrengt;
3° Bij, die iemand in Bet openbaar of in tegenwoordigheid van derden
verwijtingen doet of aan bespotting prijs geeft, omdat hij niet tot twee
gevecht heeft uitgedaagd of omdat hij eene uitdaging heeft afgewezen.
Art. 169.
Hij, die iemand tot tweegevecht uitdaagt of eene uitdaging aanneemt,
wordt, indien het tweegevecht niet volgt, gestraft met hechtenis van
hoogstens drie maanden of geldboete van hoogstens drie honderd gulden.
Art. 170.
Tweegevecht wordt ten aanzien van hem, die zijne wederpartij geen
lichamelijk leed toebrengt, gestraft met hechtenis van hoogstens één jaar.
Hij, die zijne wederpartij eenig lichamelijk leed toebrengt, wordt ge
straft met gevangenisstraf van hoogstens twee jaren.
Hij, die zijne wederpartij van het leven berooft, wordt gestraft met
gevangenisstraf van hoogstens acht jaren of, indien het tweegevecht op
leven of dood was aangegaan, met gevangenisstraf van minstens negen
maanden en hoogstens twaalf jaren.
Poging tot tweegevecht is niet strafbaar.
Art. 171.
Op hem, die in een tweegevecht zijne wederpartij van het leven be
rooft, of haar eenig lichamelijk leed toebrengt, worden de bepalingen om
trent moord, doodslag of mishaudeling toegepast:
1° indien de voorwaarden niet vooraf zijn geregeld;
2° indien het tweegevecht niet plaats heeft in tegenwoordigheid van we
derzij dsche getuigen;
3° indien de dader zich aan eenig bedrog schuldig maakt of ten nadeele
van de wederpartij van de voorwaarden afwijkt.
Art. 172.
Getuigen en geneeskunstoefenaars, die een tweegevecht bijwonen, zijn
niet strafbaar.
De getuigen worden echter gestraft:
1° met gevangenisstraf van hoogstens twee jaren of hechtenis van hoog
stens twee jaren, indien de voorwaarden niet vooraf zijn geregeld, of in
dien zij partijen tot voortzetting van het tweegevecht aanzetten;
2° met gevangenisstraf van hoogstens driejaren, indien zij zich aan ee-