526
Eene minderheid dor Two e d o Kamer verklaarde zich tegen het stolsel
der Kegeering. Door het duel te maken tot een delictum sui generis
geeft men het eene zekere waardigheid, en vermindert de waarde van
het menschenlevendat tengevolge van het duel in gevaar komt ot
verloren gaat. Menei 1 w htvooroordeel bestrijden, maar door het duel
als zoodanig te straffen, erkent men het en voedt het dwaalbegrip, dat men
wil tegengaan. Men drukt bovendien een zekeren stempel van fatsoen
lijkheid op het duel, zoowel door erkenning der mindere strafwaardigheid
als door het feit, dat men alleen een zekeren vorm van tweegevecht
behandelt en niet het ten platten lande voornamelijk voorkomend tweege
vecht, waarbij noch uitdagingsoverbrenging noch getuigen te pas komen.
Bovendien is in de practijk de behoefte tot regeling der zaak als afzon
derlijk misdrijf niet gebleken. Er ligt zelfs in het stelsel van het ontwerp
eene aanmoediging van het duel, dat tegenwoordig, nu de jurisprudentie de
straffen van moord, doodslag en verwonding toepast, zeldzaam is, terwijl
voortaan de lichtere straffen, die bij een toegevend rechter tot een laag
minimum kunnen dalen, ongetwijfeld een ongunstigen invloed op het cijfer
der duels zullen uitoefenen. Eindelijk is het stelsel niet te rijmen met
de practijk bij het leger, waar niet voldoening aan eene uitdaging tot
duel verwijdering uit het corps ten gevolge heeft. Men zou daarom het
tweegevecht aan het gewone recht willen overlaten. In zoover de uitda
ging echter eene soort van eigen richting is, zou men deze als misdrijf
tegen de openbare orde kunnen straffen en evenzoo het zijn van getuige
bij een duel.
De meerderheid in de Tweede Kamer was evenwel van een tegenover
gesteld gevoelen. Als van een duel het gevolg is de dood van eene der
partijen, zou er alleen van moord sprake kunnen zijn, maar ook dit
misdrijf is niet aanwezig, want er is geene praemeditatie van dien aard
als hij moord vereischt wordt. Yóór dat de jurisprudentie van het Fran-
sche Hof van Cassatie, pour le besoin de la cause, het duel strafbaar
verklaarde als moord, berustte de straffeloosheid op arresten van datzelfde
Hof, waarin de volgende onwederlegbare considerans voorkwam: que
Vhomicide commis en duel ne pourrait etre assimile au meurtre commis
avec préméditationque ce que le Code qualifie assassincit, en effet, suppose
wie agression préméditée non concertée auparavant avec celui sur lequel
elle a été exercéeaccompagnée du dessein de donner la mortet dans
laquelle sHl y a eu resistance, la defense n'est née que de Vattaque; que dans
le duel au contraire il y a eu toujours convention antérieure, intention
communereciprocity et simultaneity cVattaque et de defense.
