630 Art. 168. Tweegevecht wordt ten aanzien van hem die zijne wederpartij geen lichamelijk leed toebrengt, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar. Hij die zijne wederpartij eenig lichamelijk leed toebrengt, wordt ge straft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren. Hij die zijne wederpartij zwaar lichamelijk letsel toebrengt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren. Hij die zijne wederpartij van het leven berooft, wordt gestraft mot gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of, indien het tweegevecht op leven of dood was aangegaanmet gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren. Poging tot tweegevecht is niet strafbaar. Art. 169. Op hem, die in een tweegevecht zijne wederpartij van het leven berooft of haar eenig lichamelijk leed toebrengt, worden de bepalingen omtrent moord, doodslag of mishandeling toegepast: 1°. indien de voorwaarden niet vooraf zijn geregeld; 2°. indien het tweegevecht niet plaats heeft in tegenwoordigheid van wederzijdsche getuigen; 3°. mdien de dader zich aan eenig bedrog schuldig maakt of ten na- deele van de wederpartij van de voorwaarden afwijkt. Art. 170. Getuigen en geneeskundigen die een tweegevecht bijwonen, zijn niet strafbaar. De getuigen worden echter gestraft: 1°. met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren, indien de voor waarden met vooraf zijn geregeld, of indien zij partijen tot voortzetting van het tweegevecht aanzetten; 2°. met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren, indien zij zich aan eenig bedrog schuldig maken of eenig door partijen gepleegd bedrog toelaten, of toelaten dat ten nadeele van eene der partijen van de voor waarden wordt afgeweken. De bepalingen omtrent moord, doodslag of mishandeling worden toe gepast op den getuige bij een tweegevecht, waarin eene der partijen van

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1880 | | pagina 637