651 worde gegeven. Hij toont aan, dat liet lioofddoel van het vuur: het ver krijgen van een spreidingsbundelevenzeer hij het individueel vuur van eene tirailleurgroep op een zelfde doel als bij het salvovuur kan bereikt worden. Slechts de tijd, waarin die bundel gevormd wordt, is in het eerste geval grooter dan in het tweedebovendien treffen bij het individueel vuur de schoten van den bundel opvolgend, bij het salvovuur daarentegen ge lijktijdig. Daarin bestaat het verschil en in niets meer. En hierbij lette men wel op, dat al treft bij het individueel vuur geen enkel schot het persoonlijk doel door den schutter beoogd, de meerdere nauwkeurigheid van het richten en de grootere doelmatigheid van de opstelling der vurende groep zich zullen uitdrukken in de grootere intensiteit van den kleineren spreidingsbundel. Beide wijzen van vuren hebben hunne voor- en nadeelen, die dooi den Heer V. D. v. I. breedvoerig worden besproken en hem tot het besluit voeren, dat het niet mogelijk is onvoorwaardelijk bindende voorschriften te geven. Eigen inzicht zal steeds moeten beslissen. En men kieze daarbij slechts moedig partij, zonder angstvallig te wikken en te wegen. Zoo bijv. kan het goed zijn om in den aanvang in gesloten orde salvo's te geven. Heeft men daardoor den afstand leeren kennen, begint men bovendien in de gesloten orde van het vijandelijk vuur ge voelige verliezen te lijden, dan zal men gedwongen worden in de verspreide orde over te gaan. De Kapitein F. D. v. I. bespreekt verder het indirecte vuur der Infanterie. Zooals men weet, moet bij het indirecte schot het projectiel zoo kort mogelijk over de dekking gebracht worden, die het doel beschermt. De Artillerist wijzigt daarom zijne lading zoodanig, dat de baan over de dekking tot het doel komt. De Infanterist door zijne metalen patroon gebonden, kan zijne lading niet wijzigen. Hem blijft echter een ander doeltreffend middel over, namelijk den afstand vergrooten. Hij kan zich achterwaarts begeven om door een grooteren invalshoek het doel achter eene dekking- te kunnen treffen. Hoever? Op deze vraag zullen alleen goed ontwikkelde vuurleiders het antwoord kunnen geven. Dit stelt nogmaals in een schitteiend licht het hooge belang voor de Infanterie om door compagniescommandanten aangevoerd te worden, die met de batterij commandanten kunnen wedijveren in de leiding van een vuurgevecht, gegrond op degelijke kennis der balistiek. Wij verwijzen hierbij naar liet dour ons reeds vroeger voorgestelde salvovuur eener tirailleurgroep. I. M. T. 1879, afl. 10, bladz 318,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1880 | | pagina 658