Maar ook het leven van deze Krijgsschool was kort van duur.
Yooi'waar, hare geschiedenis brengt ons de woorden in herinnering
van den vromen dichter onzer jeugd:
Hoewel de meest schrikverwekkende bepaling de bevordering-
bij keuze bij de nieuwe instelling vervallen was, had deze toch
ook nog het gebrek (P), te veel vakschool te zijn en, o gruwel!
hadden de militaire vakken niet alleen het overwicht, maar zelfs nog
meer dan op de vroegere Stafschool het geval was, daar bij behoud
van denzelfden omvang dezer studiën, door den korteren duur van
den cursus minder tijd aan de niet-militaire vakken kon worden
gewijd. Wel was dus de naam veranderd, maar de richting van het
onderwijs dezelfde gebleven. Het is waar, aan deze Krijgsschool
En we vinden, waar we staren,
Niets bestendigs om ons heen.
2°. dat in verband met het laatst vermelde het beginsel van opleiding der Indische
stafofficieren in Neder landsch-Indië, aangenomen bij Ons besluit van 16 Augustus 1873
behoort te worden losgelaten.
De bedoeling is zeker voldoende duidelijk, maar eilieve, wat beteekent hier die
speciale overweging, dat eene degelijke, wetenschappelijke opleiding hoofdvereischte
voor een stafofficier is? "Werd daaraan getwijfeld? Ja, vroeger, maar dat behoor
de immers reeds lang tot het verleden En de Regeering had dit toch ook over
wogen en zeker rijpelijk, zooals ze gewoon is toen ze twree en een half jaren
te voren de Stafschool oprichtte; of was dat geene instelling tot verkrijging van de
gelijk, wetenschappelijk onderwijs?
AANTEEKENING VAN DE REDACTIE.
De geachte schrijver is op een dwaalspoor. Uit Indie was voorgesteld (volgens de
Koloniale verslagen en de stukken over de Indische heg rooting van 1875 en 1876) de
Indische Stafschool op te heffen, omdat het, o. m., wel beschouwd, op den duur te
warm was, in Indië te studeeren. Daarbij voegde zich gebrek aan onderwijzers,
werd beweerd. De considerans van het Koninklijk Besluit sloeg geheel op Indische
toestanden, Indische hulpbehoevendheid, en was dus rekening houdende met Indi
sche adviezen volkomen juist.
Kon dit trouwens ook anders bij behoud van hetzelfde personeel van "fifVec-
teur en leeraren, die, doordrongen van het groote belang der zaak, zich vol ijver
aan hunne taak wijdden en zeker niet inzagen, dat hun onderwijs eenzijdig, de tot
nu toe gevolgde richting niet de ware zou zijn!
