19 schacht te geven, (plaat II, fig D, 1 en 2) waardoor zij den vorm van eene lage rijglaars met vijf gaten zouden verkrijgen, en ze van boven van riem en gesp te voorzien, om het uitschuiven van den pantalon (plaat I, fig. IV, V, enz.) te beletten. Deze vorm van schoeisel is ons gebleken, het meest practisch te zijn; de schoen is niet te zwaar, geeft stevigheid aan den vermoei den enkel, kan naar behoefte sluitend gemaakt worden, zal nooit in den modder blijven zitten en kan zoowel boven als onder den pantalon gedragen worden. Bovendien zoude het zeer wensclielijk zijn, een paar lichte, lage schoenen, liefst zeildoekscheaan den soldaat te verstrekkenom die in de kazerne, buiten dienst, bij corveeën, gijmnastische oefeningen, enz. en ook te velde op liet bivakna een vermoeienden marsch te dragen. Ook aan de Inlanders dientvolgens onze meening, minstens één paar schoenen per jaar gegeven te wordenom den soldaat vertrouwd te maken met het dragen van schoeisel; want bij de velduitrusting van den Indischen Infanterist, Europeaan of Inlandermogen geene schoenen ontbreken. De Militaire Administratie zal dit wellicht weelde noemen, doch zij heeft het nut der schoenen te velde voor den Inland- schen soldaat niet kunnen en ook niet te beoordeelen. De groote kleeding-quaestie afgehandeld zijnde, valt onze aandacht in de eerste plaats op de kleedingtasch; zoude de reistasch van den soldaat niet langzamerhand vervangen kunnen worden door een meer practisch handkoffertje, voorzien van een koperen plaatje voor het nummer; voor het zeldzame geval, dat dit koffertje door den sol daat zelf gedragen moet worden, zou dit door het inhaken van een lossen, met haken voorzienen riem (plaat II, fig. E) ook over den schouder gedragen kunnen worden. Den lichtelijk roestenden en blikken eetketel zouden wij willen verwis selen tegen een van gegalvaniseerd ijzerblik vervaardigden. De tegenwoordig in gebruik zijnde veldflesch zouden wij iets grooter en met rotan omvlochten willen hebbenterwijl ook de slui- De voorbeelden, dat de Inlandsche soldaten met bloote voeten niet in staat wa len. hunne aanvoerders overal te volgen, zijn talrijk genoeg in de jongste krijgsge schiedenis. Toen Generaal Diemont in Atjeh commandeerde, vroeg hij schoenen voor den lnlandschen soldaat.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1881 | | pagina 30