585
De ransel valt daarom ook weinig in den smaak, omdat die te veel
broeit op den rug; de draagriemen schrijnen onder den oksel en kunnen m
tegenstelling van den broodzak niet geopend of gesloten worden zonder hulp
Van verschillende officieren, die patrouilles maakten, waarbij de ransel
werd medegenomen, vernam ik, dat door de manschappen steeds verzocht
werd, dien te mogen achterlaten, daar bij regenachtig weder de zwaarte
van den ransel zóódanig toeneemt, dat die bij het marcheeren hinder
lijk is en de kleedingstukken vochtig worden.
Wat betreft de geldelijke conseqentien, ook zij pleiten krachtig vooi
de afschaffing van den ransel, omdat deze 5,55 en de broodzak,
die beter voldoet, slechts 4. kost; terwijl het bedrag der reparation
voor rekening van den lande aan ransels steeds zeer hoog is.
Het bovenstaande resumeerendé, wordt geadviseerd, den ransel af te
schaffen en den zoo gewenschten en hoogst nuttigen broodzak te behouden,
waarvan dan de draagriem op eene breedte van i centimeter behoort
te worden gebracht.
Tot zoover hetgeen ik over den ransel heb gezegd.
De schoen-en kleêrborstelde naam duidt het reeds aan, worden ver
strekt om den soldaat in de gelegenheid te stellen, zijne schoenen en
bovenkleederen te onderhonden.
Gebruikt hij deze borstels, die van vrij slechte confectie zijn, dan zien zij
zeer spoedig zoo onoogelijk uit, dat ze bij gelegenheid eener inspectie
steeds redenen tot aanmerkingen geven.
Gaarne zouden we zien, dat be doelde borstels niet meer verstrekt werden
even als de slotborstelsdie dank zij den Chef van het wapen oer,
Artillerie spoedig tot de geschiedenis zullen behooren.
Ik breng hier in herinnering, dat om de zes jaar de Inlandsche solda
ten een schoen- en kleerborstel ontvangen, maar de Europeanen om do
zes jaren een kleerborstel en om de twee jaren een schoenborstel.
Zeer zeker zullen er officieren aangetroffen wordendie het behoud
dezer borstels aanbevelen, onder het motief, dat de soldaat toch iets
moet hebben, om kleederen en schoenen te poetsen; maar dit argument
is, met allen eerbied voor de zienswijze van anderen, vrij zwak; men
is toch niet van oordeel, dat de soldaat schoenen en kleêren onge
poetst zal dragen, indien hij die borstels niet meer ontvangt? Niet
tegenstaande de knoopenschaar niet meer verstrekt wordt, zijn de um-
f'ormknoopen toch gepoetst. Aangenomen echterdat die borstels onmisbaar
zijn, dan rijst de vraag, wat doet een Inlandsch soldaat mot een schoenborstel.
Het antwoord luidt dan natuurlijk om zijn ledergoed te poetsen; maar
