196 vesting.Den 2Sen Juni 1837, dus 1£ maand vóór dat Bondjol genomen werdbevond men zich 700 passen meer noordelijk, dus verder. Men was toen de noorderface 200 passen voorbij, terwijl vier dagen later de vijandelijke schans, 500 passen ten oosten der meest noordelijke vijandelijke schans op den Boehit Tjerdadi, werd veroverd. Alles echter zonder vrucht; want, zoo als bij het innemen eener stelling ten zuiden van den Kraton door een troepkomende over de rivier bovenwaarts van die sterkte, de west- en noordzijde zouden zijn vrij gebleven en de toegang tot onze toenmalige sterkte, zelfs van af de rivier tot aan de door ons ingenomen positie niet volkomen had kunnen, worden belemmerd, bleef bij Bondjol de geheele noord-en noordoostzijde voor den vijand vrij.Wat gaf dan de beslissing? Zie hier het antwoord. Op den 3en Augustus 1837 meenden én de Generaal Cochius én de Luitenant-Kolonel Michiels, dat het nog niet raadzaam wastot de bestorming over te gaanén om den te verwachten tegenstand én omdat het de vraag was „of men zich in Bondjol zou hun- ven struinde houdenzoo lang de sterkten op den daarachter liggenden herg- rug Boehit Tjerdadi) door den vijand bezet tcaren" Daarom werden deze op den 13cn Augustus 1837 veroverd. Door de bemachtiging van deze punten waren de onzen van de hoogste punten van dit gebergte meester gewordenzoo dat de overige daar op liggende verschansingen van den vijand beheerscht en ieder oogenblik bedreigd werden; onze vlag welke op de stelling {op den Boekit Tjerdadi) woeikon men in liet kampement A o. XV III dan ook zeer goed zienT Bondjol viel niet, zoo als O. mij laat zeggen, door het in practijk brengen der omtrek king en het bedreigen van 's vijands terugtochtsljjn, maar eenvoudig, omdat die sterkte, welke op den 3en Augustus voor ons onhoudbaar was geoordeeldzoo lang de vijand den Boekit Tjerdadi bezette, ook voor den vijand onhoudbaar was geworden, toen wij meester waren van dien bergrug Had de Luitenant-Kolonel Bauertoen den e" Juni 1835 de linie van Padang Lawas was genomenonmidde- lijk met zijne geheele macht tegen den bergrug Tjerdadi geageerd, II. M. Lange2e doel, bladz. 255. Zoo als de mesigit Indrapoeri onhoudbaar vras, toen de onzen van den heuvel Qleh'Kambtncf een plongeerencl vuur op die sterkte konden richten.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1881 | | pagina 203