246
verontrust wordt, en daar veertien dagen lang rond te zwerven,
zich en de zijnen met wilde pisang en andere boschvruchten voe
dende. Nog 7 man verliest hij van zijn detachement ten gevolge
van hekomen wonden. Ook hij zelf heeft van zijne wonden voel te
lijden; maar ontkomen kan hij moeilijk, daar alle uitgangen dooi
de Padris goed bewaakt worden. Eindelijk wordt hij door honger,
gebrek en ellende genoodzaakt, de wildernis te verlaten en met de
zijnen den weg naar Ran terug te zoeken. Nauwelijks echter is
hij buiten de wildernis gekomen of hij wordt van alle kanten dooi
de Padris aangevallen. Hij vindt niettemin tijd, zich met zijne
soldaten op een heuvel midden in een padiveld te posteeren; zijne
munitie is verschoten, maar ieder zal den opdringenden vijand met
de bajonet afwijzen. Zoo houdt die kleine troep dapperen daar
stand. Eindelijk zjju niet meer dan 8 man van het detachement
overgebleven! En de dappere Engelbert van Bevervoorde wil thans
nog eene laatste poging aanwenden om te ontkomen. Hij zal met
die 8 man een bajonetaanval op den vijand wagen en trachten, zich
door hem heen te slaan. Op dat oogenblik wordt hij door een
steenworp aan zijn hoofd gewond en valt hij bewusteloos neder,
om spoedig daarna deerlijk afgemaakt te worden; 5 van de 8 over
geblevenen sneuvelen met hem, maar 3 weten aan de slachting te
ontkomen en na eene maand zwerven in de wildernissen aan de
rivier de Mas mg te komen; bij het overzwemmen dezer rivier ver
liest een hunner het leven en de 2 overgeblevenen van het detache
ment van Engelbert van Bevervoorde komen in onze benting te
Mengopo het treurig wedervaren van dat detachement berichten.
Ziedaar een treffend voorbeeld van het schenken van te veel ver
trouwen! Uit dit voorbeeld valt ook te leeren, dat men geen wan
trouwen moet laten blijken, maar toch steeds bedacht moet zijn op
alles wat gebeuren kan. Yragen de Inlanders ons naar de reden
onzer waakzaamheidnieuwsgierig als zijmaar vooral hunne hoof
den zijndan moet men hun slechts antwoordendat die waak
zaamheid onze hadat is, waar wij ook zijn. Die waakzaamheid is
dan ook door sommige officieren op Sumatra ten allen tijde als
een vaste grondregel aangenomen.
Men passé haar ook toe, wanneer werkvolk uit de Inlandscjie be-
