633 gaande dat weten wij wel mag echter niet worden afgeleid, dat transportparken onder militair beheer voor het Gouvernement een geldelijk nadeel zijn. Als wij aan het Sumatraansche transportpark denken, mogen we nooit vergeten, ouder welke omstandigheden het werd opgericht. Men had in de eerste plaats het hoofd te bieden aan de aan den oorlog onvermijdelijk verbonden beslommeringen, een oorlog, die ruim veertig jaren geloden gevoerd werd. Als men aan de „gecompromi teerden" bij de veepest op Java, denkt, moet men niet vergeten van welk gehalte de opzichters bij het transportpark op Sumatra toen konden geweest en controle tegenwoordig veel beter moet zijn. In 1835 werden in Indië met belangrijke kosten een 800-tal ezels uit Nederland aangebracht. Het hoofddenkbeeld schijnt lokking van muildieren geweest te zijn. De ezels werden echterin het be lang der vaderlandsche industrie in Nederland gekocht en dat was dom, beweerde men, want daaraan is het toe te schrijven, dat het plan mislukt is, dat beoogd werd. De zoölogen toch zeggen, dat de ezel zich het krachtigst in het zuiden van Europa vertoont en de exemplaren, die men in Nederland aantreft, verbasterd zijn. Het grootste gedeelte der uitgezonden ezels stierf onder weg en de over gebleven werden over West-Java verspreid, waar zij onder toezicht werden gesteld van regenten, particulieren en ondernemers. Dat factuurtje heeft veel gekost, hoeveel weten wij niet. De regenten droegen over het algemeen weinig zorg voor de hun toevertrouwde ezels. De ondernemers zagen geen voordeel in den ezel, omdat het Indische paard, zoo als zij beweerden, meer draagt en minder ver zorging noodig heeft. Slechts één particulier had sympathie voor den ezel en hij alleen was het dan ook, die door croiseering met Javasche merriën eenige flinke en sterke muildieren verkreeg. Toen in het jaar 1835 nog onderzocht werd, hoeveel van de uitgezonden ezels Aan het Ministerie van Koloniën schijnt men het onderscheid niet te weten tus- schen muil ezels en muil dieren. Telkens leest men in officieelc stukken van muilezels, in plaats van muildieren. Men zal zeker wel nimmer het plan hebben gehad om het ongelukkige product van de paring van ezelin en hengst voor de verbetering van het transportwezen te bezigen. Als men dus weer zoo iets leest, moet men maar aan eene vergissing denken,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1881 | | pagina 640