636
pen der kameelen maakt deze dieren tot een onbetaalbaar kunststuk
der schepping in de woestijn. Maar al die eigenschappen zijn nut
teloos in het vruchtbare Indië. In de woestijn is voor elk lastdier
weinig eten ol drinken hoofdzaakin Indië denkt men minder daaraan.
In de woestijn beweegt zich alles op effen terrein; in Indië doet zich
het tegenovergestelde voor.
De in 1849 bij de 3° Balische expeditie opgedane ondervinding-
bracht den Hertog van Saxen- Weimar er toe, nieuwe en uitgewerkte
voorstellen aan de Regeering te doen ontwerpen omtrent het militair
transportwezen. IN a vooraf het nadeel te hebben doen uitkomen om
voor expeditiën een groot aantal koelies mede te nemen, bespreekt
de Hertog het pikolpaard. Volgens zijn oordeel is dit te zwak en
te klein. Zeer ingenomen was hij met de ezels en muildieren, die
hij in Egypte had gezien. Deze dieren worden uit Nubië en Abys-
sinië naar Kaïro gebracht. De Hertog vermeende misschien te
recht dat eene paring van Nubische of Abyssinische ezelhengsten
met Javasche of andere Indische merriepaarden goede muildieren te
verkrijgen zouden zijn. Hij liet verder uitwerken op welke wijze, bij
den aankoop van die ezels, zoo voordeelig mogelijk, behoorde te wor
den te werk gegaan. Men moest ruilhandel in den waren zin des
woords drijven, zoo als dat nog altijd gedeeltelijk wordt gedaan door
onze naar het eiland Soemba gezonden commission van officieren tot
aankoop van remontepaarden. Een schip behoorde, met Indische
goederen, linnens, lakens, enz. geladen, naar Egypte te worden ge
zonden, met eene commissie aan boord, die tegen ruiling voor den
inkoop van ezels moest zorg dragen. Ten einde bedrog, wanbeta
ling, enz. te voorkomen, moest de hulp van het Nederlandsch con
sulaat in Egypte worden ingeroepen. Met klem wees de Hertog in
zijn uitgewerkt plan er op, dat het mislukken van de eerste proef
met ezels enkel en alleen moest worden toegeschreven aan de toe
zending van ezels uit Nederlandeen land waar deze dieren reeds
verbasterd zijn. "VVat er op de voorstellen van den Hertog gedaan
is, weten wij niet. Men heeft ons medegedeeld, dat zij niet bij de
Indische regeering zijn ontvangen.
De plannen van den Hertog van Saxen-Weimar zouden echter
niet vergeten worden. Het was de kundige Kolonel der Indische
