72 diepte. In het slechte gedeelte, dat door diepe poelen van vette klei ging werd een dam gemaakt eerst van drie lagen fascinesdik 0,25 M. Later kwam daarop eene vierde laag fascines ter dikte van 0,3 M. en werd de weg ook bruikbaar voor voertuigen. Hij had eene lengte van ongeveer 25 uren gaans en heeft, met ongeoefende inboorlingen gemaakt, die ge durig met de hun vreemde gereedschappen handen en voeten wondden, ontzaglijke krachtsinspanning gekost. Met de dragers had men de meeste moeite, onder hen heerschte niet de minste orde. Men kon hen niet in het oog houden. De eene wierp een gedeelte van zijn last weg. Een ander ging langs den weg zitten. Een derde begon zijn eten te koken. De brug, die over de Achirimasco werd gemaakt, bestond uit 4 span ningen elk van 3.5 meter. Door onhandigheid en onwil had men met 176 man werk van des morgens 8 tot 's avonds 6 uur. Toen men daarna nog naar Dunquah moest marcheeren, een afstand van 2 uur, om aldaar te overnachten, verkozen de Inlanders niet te loopen, en eerst nadat men aan een paar belhamels eene geeseling met de zweep had toegediend, stoven allen als door eene paniek overvallen over de brug in de richting van Dunquah, alwaar men evenwel toch eerst 's avonds laat aankwam. De bruggen over de riviertjes, die niet meer dan 1.5 meter warterdiepte hadden, bij eene breedte van hoogstens 17 meter, werden bijna alle vol gens éénzelfde model vervaardigd, zooals figuur 10, plaat I aangeeft. De brug had twee rechte boomstammen tot liggers, naar gelang van de dikte en in verband met de spanning op 3 of meer punten ondersteund door vorken. Het dek van knuppelhouten had eene breedte van 1.2 a 1.5 meter. De knuppelhouten werden met klimplanten vastgesjord, en om de tion stuks daarenboven met een spijker bevestigd. De genietroepen, die als opzichters bij de werkers den geheelen dag aan de zengende zonnestralen blootgesteld waren, werden ieder voorzien van een zonnescherm. Daar de Europeanen veel hinder van de hitte hadden, werd door den Opperbevelhebber bevolen, dat voortaan geene laarzen, doch schoenen zouden verstrekt wordenzoodat eene bezending schoenen uit Engeland besteld werd. De werkuren werden voor het vervolg vastgesteld van 's morgens 6 10 en van 's middags 1 5} uur, op welk uur de duisternis inviel. Op het middaguur werd gegeten. In Cape Coast Castte had men in dien tijd de verschillende werk zaamheden voortgezet en onder anderen een paar plaatijzeren waterre servoirs gemaakt, die elk ongeveer 1,5 a 2 Mr: zouden kunnen bevatten.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1881 | | pagina 79