de vereischte voorbereiding zelfs, op een voor hen onbekend terrein oorlog gaan voeren? Zijn dat de mannen, die nu eens zullen uitmaken, wat militaire recht en rechtspleging zijn? Eere den Hoogleeraar Pols, die dat terrein tegen de overmacht wilde verdedigen! "Wij durven ons onder zijn vaandel te scharen, want het oordeel van een in de practijk grijs geworden man komt geheel ten voor- deele van ons en van de instelling der Krijgsraden en van het Hoog Militair Gerechtshof, die iets anders is dan de benoeming van personen, die deze colleges samenstellen en de ivet slecht toepassen. „De militaire justitie heeft een ander doel dan de gewone, zij heeft vóór alles de militaire discipline te handhavenwant de militaire discipline is niet het element, maar de kroon der militaire justitie." Dat zijn de woorden van Prof. Pols! En gij, Mijnheer de Minister van Koloniën, de schildwacht van Insu- linde, denk eens aan het Indische leger in Indië. Ne touches pas au drapeau! X. Be souspieds van den Indischen infanterieofficier. Zeer welkom was ons het opstel van C. in de 10e aflevering van den vo- rigen jaargang van dit tijdschrift, handelende over de kleeding en uit rusting van den Indischen officier der Infanterie. De kleeding, in dat artikel voorgesteld, is, volgens mijne meening, zeer practisch ingericht en vereenigt netheid met eenvoud, iets, wat bij het ontwerpen van kleeding en uitrusting zeer zeker op den voorgrond moet staan. Eene zaak echter acht ik genoegzaam van gewicht om hieraan een oogenblik onze aandacht te wijden; namelijk het al of niet dragen van souspieds door den infanterieofficier. In de verschillende opstellen in dit tijdschrift, handelende over de aan staande uniformverandering, is hierop geenszins de aandacht gevestigd en zoo min uit de teekeningen als uit den tekst op te maken of het de bedoeling is, bij de voorgestelde uniform voor de infanterieofficieren al dan niet op souspieds te rekenen. Zoo als bekend is, zou het den on bereden infanterieofficieren zeer aangenaam zijn, indien deze lastige broe kenbedervers zoo niet geheel dan toch ten minste voor de exercitie- en marschtenue konden afgeschaft worden. Herhaalde malen toch is het mij zelf en ook menig ander officier over komen, dat door het dragen der souspieds bij marschen en manoeuvres door geaccidenteerde terreinen en vooral bij het tirailleeren en springen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 100