de vereischte voorbereiding zelfs, op een voor hen onbekend terrein oorlog
gaan voeren? Zijn dat de mannen, die nu eens zullen uitmaken, wat
militaire recht en rechtspleging zijn?
Eere den Hoogleeraar Pols, die dat terrein tegen de overmacht wilde
verdedigen! "Wij durven ons onder zijn vaandel te scharen, want het
oordeel van een in de practijk grijs geworden man komt geheel ten voor-
deele van ons en van de instelling der Krijgsraden en van het Hoog
Militair Gerechtshof, die iets anders is dan de benoeming van personen,
die deze colleges samenstellen en de ivet slecht toepassen. „De militaire
justitie heeft een ander doel dan de gewone, zij heeft vóór alles de militaire
discipline te handhavenwant de militaire discipline is niet het element,
maar de kroon der militaire justitie." Dat zijn de woorden van Prof. Pols!
En gij, Mijnheer de Minister van Koloniën, de schildwacht van Insu-
linde, denk eens aan het Indische leger in Indië. Ne touches pas au drapeau!
X.
Be souspieds van den Indischen infanterieofficier.
Zeer welkom was ons het opstel van C. in de 10e aflevering van den vo-
rigen jaargang van dit tijdschrift, handelende over de kleeding en uit
rusting van den Indischen officier der Infanterie.
De kleeding, in dat artikel voorgesteld, is, volgens mijne meening, zeer
practisch ingericht en vereenigt netheid met eenvoud, iets, wat bij het
ontwerpen van kleeding en uitrusting zeer zeker op den voorgrond moet
staan.
Eene zaak echter acht ik genoegzaam van gewicht om hieraan een
oogenblik onze aandacht te wijden; namelijk het al of niet dragen van
souspieds door den infanterieofficier.
In de verschillende opstellen in dit tijdschrift, handelende over de aan
staande uniformverandering, is hierop geenszins de aandacht gevestigd
en zoo min uit de teekeningen als uit den tekst op te maken of het
de bedoeling is, bij de voorgestelde uniform voor de infanterieofficieren
al dan niet op souspieds te rekenen. Zoo als bekend is, zou het den on
bereden infanterieofficieren zeer aangenaam zijn, indien deze lastige broe
kenbedervers zoo niet geheel dan toch ten minste voor de exercitie- en
marschtenue konden afgeschaft worden.
Herhaalde malen toch is het mij zelf en ook menig ander officier over
komen, dat door het dragen der souspieds bij marschen en manoeuvres
door geaccidenteerde terreinen en vooral bij het tirailleeren en springen