15 dat wapen behoort. Op liem heeft men in elk geval verhaal, wanneer slecht geadviseerd is of dit later mocht blijken, maar nooit op een door een ondergeschikt bureauofficier geschreven en van verschillende kantteekeningen van derden voorzien advies, dat, zoo als gewoonlijk, den stempel draagt van even zoo vele opiniën als er paraplien onder het advies staat. Bovendien zitten deze adviseurs op het bureau, terwijl de hoogste in rang zijnde adviseur den betrokken kapitein in de practijk, in elk geval, afgescheiden van hetgeen die kapitein vroeger mocht geweest zijn, het laatst heeft kunnen, althans moeten beoordeelen. Zoo lang de Infanterie geen chef heeft of Legercommandant en Chef der 11° afdeeling beiden niet tot dat wapen behooren, weten wij geene veiliger wijze van handelen dan de door ons aangegeven. Het stelsel van beproeving, dat we behandelen, heeft als stelsel eene groote fout. De toepassing er van op vele kapiteins is afhan kelijk van den wil dier kapiteins om er zich aan te onderwerpen. De voorbeelden zijn er om het te bewijzen. Een voor den majoors rang geschikt geoordeelde kapitein wil het Departement van Oorlog ter goeder tijd voor eene beproeving bij het 9e bataljon Infanterie overplaatsen; maar de betrokken kapitein die het veiliger acht, zon der zoodanige beproeving Majoor te worden, verzoekt een tweejarig verlof naar Europadat hem niet geweigerd kan worden, of hem moet dat verlof wegens ziekte worden verleend, en ontvlucht zoodoende in beide gevallen tijdelijk het leger, dat hij na ommekomst van dien tijd als hoofdofficier terug ziet, terwijl zijne kameraden, die reeds dat verlof hebben genoten en niet ziek zijn of uit finantieele redenen zich, met hun talrijk gezin de weelde van een verlof niet kunnende veroorloven, aan die beproeving moeten onderwerpen, tenzij ze zoo als herhaaldelijk gebeurd is door het vragen van pensioen of het afzien van bevordering, verzoeken, van die beproeving ontslagen te worden. Wanneer enkele der beproefde kapiteins hun belang beter hadden ingezien en ook van een tweejarig verlof naar Europa hadden willen of kunnen gebruik maken, was hun pensioen, zonder eenig beletsel, van f 2000 tot f 2800 geklommen. Wij zullen niet beweren, dat ze zoo „slim" hadden moeten zijn als hunne rangge- nooten, die sedert een of twee jaren veilig in Europa zijn en eerlang tot hoofdofficier zullen bevorderd wordenmaar we achten het voor

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 26