380
vallen, daartoe speciaal de vuurlinie door nieuwe tirailleurs te versterken,
aan wie alsdan die nieuwe doelen zullen aangewezen moeten worden.
De Duitsclie Infanterie zal dus zoo eindigt liet opstel in de „Revue
militaire de l'étranger" in den vervolge ziek houden aan de hier
na volgende grondregels
a. op grooteren afstand dan van 400 M. zal geen individueel vuur
afgegeven worden;
b. over het algemeen zal zij naderen met korte en krachtige
vuurperioden
c. uitsluitend aan den compagniescommandant zal de wijze van
vuren overgelaten zijn
d. in het offensieve zal, wanneer de Artillerie den aanval onder
steunen kan, het geweervuur zoo mogelijk niet eerder dan op 400 M.,
in het defensieve op 700 M. geopend worden; in het offensieve zal
de Infanterie niet weifelen om eenige manschappen op verre afstanden
op te offeren en zal zij daarna zich liet moreele en materieele over
wicht verzekeren, door den vijand, op vrij dichten afstand genaderd,
plotseling te overvallen met een geducht vuur, dat den weerstand
breken zal, waartoe zij te eerder in staat zal zijn, nu zoodoende de
manschappen het aanvalspunt met hun ganschen voorraad patronen
zullen genaderd zijn;
e. bij salvovuur zal zij gebruik makeu van gecombineerde vizier-
hoogten tot correctie der misschattingen van afstanden, der bewegelijk
heid van de doelen, der atmospherische invloeden op het schot en der
influentie van de terreinplooien nabij de te bestrijken doelen;
het snelvuur zal uiterst zeldzaam voorkomen, alleen een oogenblik
vóór den stormaanval, en b. v. bij het plotseling in gevecht geraakte
voorste echelon, middelerwijl de achterste echelons ter ondersteuning-
voorwaarts rukkenen
g. op grooteren afstand dan van 1000 M. zal zij de resultaten van
het infanterievuur laten voor wat ze zijn en dit vuur aan andere
natiën gunnen.
Omtrent dit vuren op verre afstanden zeggen von LöbelVs „Jahresbe-
richie" van 1880 vrij stekelig, dat niet alleen de Duitschersdoch ook de
BussenOostenrijkers en Italianen niet daarmede ingenomen zijnen
