46S Is men te voorzichtig met het volwassen paard in het garnizoen, daar buiten bekommert men zich er weinig om. Een officier, deta- chementscommandant ontvangt voor de manschappen medicijnen met gebruiksaanwijzing, mdien er geen geneesheer ter plaatse isvoor de paarden krijgt hij niets dan hetgeen bij tarief N° 46 c, letter H, 17 is toegestaan voor geneesmiddelen, d. i. 0.25 's maands per paard Welke medicijnen moet hij voor die luttele som koopenhoe worden zij toegediend, gemengd, bereid? Dit alles is hem onbekend. Waar om krijgt hij voor de paarden niet even als voor de manschappen, m plaats van de indemniteit, medicijnen met gebruiksaanwijzing? Heerscht er echter eene epidemie, dan ontvangt de detachementscom mandant onmiddelijk tal van voorschriften, hoe hij handelen moet om zijne manschappen zooveel mogelijk daarvan te vrijwaren of te genezen. Heerscht er daarentegen kwade droes, dan ontvangt hij geene enkele aanwijzing! Hij beproeft, knoeit en verknoeit dan ook i eel en al doende leert hij, maar ten koste van hoeveel paarden Of zou men willen beweren, omdat de officieren der Cavalerie paarden kennis hebben geleerd, dat zij als officier al de ziekten van het paard kunnen behandelend Theoretisch mogen zij nog zoo goed op de hoogte zijn, maar van de meest voorkomende ziekten, hare verschijn selen en behandeling, weten zij bij aankomst in Indië zoo goed als niets. Vraagt een detachementscommandant, huiverig om langer eene onbillijke verantwoordelijkheid te dragen, de overkomst van een paardenarts, dan komt deze, schiet eenige paarden dood en vertrekt, doet eenige voorstellen tot desinfectatie en een weinig later is men even ver als te voren. Vraagt men hem in 's lands belang om medi cijnen, hij mag ze niet verstrekken, daar de officier indemniteit ei langt, om die te koopen. Krijgt deze eene opgave van de genees middelen, die hij moet aanschaffen, een voorschrift om die toe te passen, ontvangt hij niet. Waarom houdt de paardenarts niet nu en dan eene voordracht op de wetenschappelijke vereenigingen van het regiment te Salatiga o\er de meest voorkomende ziekten, hare verschijnselen, behandeling en de toe te passen geneesmiddelen? De ondervinding, door de officieren opgedaan, zou dan, theoretisch behandeld, dubbele resultaten hebben, terwijl vooral de jonge officieren, die nog onbekend zjjn met

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 391