690
„king der granaatkartetsen op gedekte doelen geene te hooge ver
pachtingen gekoesterd mogen worden."
Dit laatste is oorzaak, dat in den jongsten tijd in Europa een
duidelijk streven merkbaar is, om te zoeken naar middelen, om de
uitwerking tegen gedekte doelen te verhoogen. Verscheidene gezag
hebbende personen op artilletistisch gebied zijn van oordeel, dat dit
alléén kan verkregen worden door het gebruik van lichte getrokken
mortieren, die met een sterk gekromde baan bij voldoende trefkans
gelegenheid geven, dicht achter dekkingen opgestelde doelen te tref
fen. Een feit is het, dat in den laatsten tjjd aan het worpvuur
uit getrokken mortieren van klein kaliber in Europa zeer veel aan
dacht is geschonkenen onmogelijk is het volstrekt metdat de eerst
volgende oorlog op dit gebied een voor oningewijden verrassende
nieuwigheid zal te zien geven. Wij vermelden dit omdat alhoewel
men niet weinig optimist moet zijn, om de bij onze bergbatterijen
ingedeelde mortieren van 12 c. M. bruikbare vuurmonden te noemen,
daar men zelfs gevaar loopt uitgelachen te worden, indien men daar
bij van trefkans spreekt het bewijst, dat men verkeerd doet, aan het
worpvuur in den veldoorlog in het geheel geen waarde toe te kennen.
Dat bij de Fransdie artillerie voor het inschieten is voorgeschre
ven, dat de batterijcommandant., met behulp van een officier en
een'onderofficier, den afstand door middel van kaarten en afstandme
ters tot het doel en eenige punten van het voorliggend terrein be
paalt, daarna door één sectie het grensschieten doet verrichten en
eerst dan de geheele batterij in stelling doet komen, zooals door
kapt. B. op gezag van Dr. Carl Beckerhinn wordt gezegd, is zeer
wel mogelijk. Ons komt echter die handelwijze weinig practisch voor
zij zal dan ook in de werkelijkheid vermoedelijk zelden worden toe
gepast. Het bepalen van den afstand door middel van kaarten is,
waar dit uitvoerbaar is, zeker zeer aan te bevelen en zal wel overal
geschieden; een feit is het echter, dat bij de door ons bijgewoonde
oefeningen van het 4<le Fransche Legerkorps, in September 1881,
de bovenomschreven handelwijze niet werd gevolgd. De batterij
commandanten reden vooruit, om de in te nemen positie op te nemen
en te verkennen, waarna op het gewilde oogenblik alle vuurmonden
zoo spoedig mogelijk in stelling kwamen. Juist aan het spoedig in-
