697
In de meeste garnizoenen wordt het brood, voor den volgenden
dag benoodigd, des namiddags tusschen vier en vijf ure geleverd.
Wanneer dit brood afgekeurd wordt, heeft er hei keuring plaats.
Dit kan eerst in den morgenstond tegen 5 ure geschiedeu. Herhaal
delijk zagen wij gebeuren, dat het brood andermaal afgekeurd werd,
en dat de troep geen brood bekwam.
De arbiters moeten dan door aankoop in de behoefte trachten te
voorzien. Wij weten allen, dat men in de morgenuren bij parti
culiere bakkers tot geene groote hoeveelheden brood kan bekomen,
en is de pogingom brood van goede qualiteit elders aan te koopen,
steeds te vergeefs.
Wanneer de levering van het brood plaats heeft des morgens ten
10 a 11 ure, dan kan de leverancier, bij afkeuring van het ge'e-
verde, nog in den namiddag van denzelfden dag ten circa 5 a 6 ure
ander brood ter keuring en levering aanbieden, en wanneer hij weder
betrapt wordt in te kortkoming van de aangegane verbintenis, zullen
arbiters tijd kunnen vinden, om door aankoop elders te voorzien in
de behoefte van den troep.
Maar nu is dit schier onmogelijk. En de slotsom is alweder, dat
de soldaat, zooals de levering thans plaats heeft, in het nadeel is.
Hij bekomt geen brooden veelal geen surrogaaten bekomt hij dit
laatste, dan geschiedt dit op zoodanig tijdstip, dat hij verplicht is ge
weest, zonder een ontbijt genuttigd te hebben, dus op zijn nuchtere
maag, zijn morgendienst te verrichten.
Een enkele maal zagen wij, bij afkeuring van brood, voor reke
ning van den leverancier Samarangsche beschuit aankoopen en ver
strekken, berekend tegen 0,1 KG. beschuit voor 0,2 KG. versch brood.
De broodleverancier leed hierbjj groote schademaar niet onverdiend.
De arbitersdie hier hun plicht dedenliepen niettemin maanden
lang rondmet eiken dag eene belasting verwachtende, hun door den
onder-intendant toegezegd, omdat die aankoop van de zoo dure 8a-
marangsche beschuit influencecren zou op de volgende inschrijving,
Die belasting bleef intusschen achterwege. Men begreep, o. i. terecht,
bij het Hoofdbureau der Militaire Administratie, dat de Alg. order
No. 47 van 1862 van nul en geenerlei waarde is; dat zij te kort
doet aan de rechten, aan scheidsmannen toegekend in het Civiele
