54 bewijzen, dat pikolpaarden te verkiezen zijn boven koelies en men derhalve veel liever over moet gaan tot de oprigting van transport- parlcen dan van koeliecorpsen. Tot staving dier bewering werd gezegd 1. Menschen kunnen nimmer goede dragers zijn. 2. Koelies worden spoedig ziek. 3. De voeding der koelies eiscbt meer zorg dan die der paarden. 4. Het draagvermogen van 1 paard is gelijk aan dat van 4 koelies. 5. "Waar koelies komen, kunnen zich even goed pikolpaarden bewegen. Menschen, werd beweerd, kunnen nimmer goede dragers zijn, om dat zij wel te onderscheiden van lastdieren niet tot dragen gebo ren zijn. Indien deze bewering waarheid bevat, dan zijn de soldaten in vroegere eeuwen, die voor 8 a 10 dagen levensbehoeften droegen, behalve hunne zware wapenrusting, zeker van eene bijzondere con structie geweest. En toch was de Generaal Van Sicieten altijd, zoo wij ons niet vergissen, een groot voorstander van het dragen van den gepakten ransel. Dat koelies spoedig (waarom?) ziek worden, hebben bijna alle expeditiën bewezen. Dat nadeel boven het pikolpaard is groot. Immers ieder koelie, die ziek wordt, kan niet alleen geene diensten meer bewijzen als drager, zegt de Generaal, maar vereischt even goed verzorging als een ziek of gewond soldaat. In stede van vóór- is de koelie nu, in vergelijking Yan het pikolpaard dubbel nadeelig bij het leger te velde. Een paard, dat daarentegen ziek wordt, kan medeloopen tot dat het dood valt. Het bewijst dan wel geene dien sten meer, maar het behoeft ook niet verder te worden medegevoerd. Het geeft dus alleen een enkelvoudig verlies en wel aan draagvermogen. Met andere woorden doet zich dus bij het Indische leger het zonder linge geval voor, dat het gewond geraken van één koelie veel zwaarder weegt dan dat van één soldaat. Maar wat de Generaal zonderling noemt, is nog wel op te helderen. De lotgenooten van den gewonden koelie trachten zich bij verwonding van een hunner uit de voeten te maken en zoo mogelijk, door het wegwerpen hunner vrachten, ver warring te veroorzakende lotgenooten van den gewonden soldaat doen dat niet. De voeding der koelies is een der nadeeligste factoren bij de vergelijking van hen met muildieren of pikolpaarden als dragers. Eenige ponden padi zijn voor geruimen tijd voldoende, omdat het paard bijna overal gras of ander gewoon voedsel langs den weg vindt.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 65