- 780 1 stel Bvoko's, bepakt wegende van 49—99,5 kilogram; 1 draagbare smidse, wegende 86 kilogram, waarbij tevens nog komen 2 zakken steenkolen, elk wegende 12,5 kilogram, dus totaal gewicht 111 kilogram. Het moge Y. hieruit blijken, dat wanneer hij zegt dat de draagpaarden bij de Artillerie hoogstens 90 kilogram dragen, hij zich deerlijk vergist, daar het totaal gewicht, dat zij dragen, uiteenloopt van 69121 kilogram. Door de pikolpaarden in Midden-Java wordt wel twee pikols of onge veer 125 kilogram gedragen, maar dat zulks gewoonlijk het geval is, is even onjuist. Bij alle gewone transporten loopen de gewichten der ge dragen lasten uiteen van één tot twee pikol, al naar gelang van de krach ten der paarden. Door elkander echter bedraagt het gemiddelde gewicht der bepakkingen li pikol, of ongeveer 94 kilogram. Dit gewicht wordt dan ook in den handel vrij algemeen als maatstaf gebezigd. En hoe wordt dit gewicht gedragen Y. moet zich dienaangaande geen groote denkbeelden vormen, maar observeere, zoo de gelegenheid zich daartoe eens aanbiedt, een rustende menigte Inlandsche draagpaarden, in hunne gewone nachtverblijven op de rustplaatsen. Wanneer hij dan niet met innig medelijden voor deze afgebeulde vrachtdieren wordt bezield, moet hij geen hart hebben. De dierenbeschermvereenigingen zouden hier een rijk veld ter bearbeiding vinden. De zoogenaamde draagtuigen, in den regel slechts bestaande uit een soort van massief houten bok, waaronder wat stukken van oude zakken worden gelegd, zijn ternauwernood voldoen de, om de verschrikkelijke geheel open of half genezen wonden te bedek ken, die zich op de ruggen dier ongelukkige dieren bijna zonder uitzon dering bevinden. Het is niet de quaestie, de draagpaarden ieder een maximum gewicht te doen dragen, maar wel, dat zij het gewicht kunnen dragen der ver schillende bepakkingsmiddelen, zooals deze het meest doelmatig bepakt worden, voor de verschillende doeleinden, die kunnen voorkomen. Voorts is men verplicht, veel op te offeren, om eene vlugge en vaardige be- en ontlasting der draagpaarden te verkrijgen. Een rustende colonne moet in minimum tijd marschvaardig zijn, en dit is zeker niet het geval bij de gewone Inlandsche belastingsmanier, waar de vracht op allerlei zon derlinge wijzen met eindjes touw, rottan of gespleten bamboe op de tuigen wordt bevestigd. Wat nu aangaat de opgelegde draagtuigen voor het transport te velde, is hierbij, altbans voor zoover mij bekend is, slechts rekening gehouden uitsluitend met het munitietransport. De bedoeling zal wel zijn, om bij

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 705