Ill Nederlandsche Vereeniging tot Kosteloos verschaffen van Kunstledematen. Zij, die liet voorrecht hebben gehad, in 1878 de Wereldtentoonstelling te Parijs te bezoeken, zullen zich zeker herinneren het onaanzienlijke paviljoen dor Yereeniging „Assistence aux mutilés pauvres". Steeds verdrong zich daar vóór eene menigte belangstellenden en nieuws gierigen. En geen wonder! Wat men tot dus verre slechts van hooren zeggen of uit den catalogus wist, kon men daar nu met eigen oogen zien. Men zag er, hoe buitengewoon ver de kunst het heeft gebracht in het vervaardigen van Ledematen. Men aanschouwde er de ongelukkigen, die in fabrieken, bij het bouwen van kerken en huizen, op spoorwegen, in den oorlog enz. armen of beenen hadden verloren, maar niettemin, dank zij de zorgen van menschenvrienden, in staat waren gesteld, om door han denarbeid hun brood te blijven verdienen. Handenarbeid, niettegenstaande het verlies van de handen Hoe zulks mogelijk is, kan althans eenigszins blijken uit de hierbij gevoegde afdrukken van brieven. De eerste is geschreven door den Generaal SumptCommandant van het Ilötel des Invalides te Parijsdie in den slag van Sédanals Kolonel van den Generalen Staf, door een kanonskogel de handen verloorde tweede door den oud-Kapitein der Artillerie De Fremondwiens armen vóór Sébastopol werden afgeschoten. Die brieven ontleenen we aan eene brochure, geschreven door den ook bij ons Leger zoo gunstig bekenden Dr. Gori. Hij ontving ze van den Franschen Graaf De Beaufortedel menschenvriend, stichter der genoemde Yereeniging. Wat in Frankrijk en elders reeds bestaat, zal ook in Nederland worden opgericht. Althans de eerste pogingen daartoe zijn gedaan; het gelukken hangt slechts af van„Algemeene deelneming." Behoeven wij wel te zeggen, dat het weder de Generaal De Stuers was, die, slechts weinige dagen vóór zijnen zoo algemeen betreurden dood, in overleg met'D1'. Gorialdus een krachtig bewijs te meer gaf, koe zeer het lot van den verminkten medemensch hem ter harte ging Generaal Dé Stuers, onze vroegere Legercommandant; aan het jongere Leger meer bekend als Voorzitter van het Nederlandsch Comité van het Roode Kruis Wie zou niet gaarne naar vermogen willen medewerken, waar het geldt het verleenen van hulp aan ongelukkige natuurgenooten, waaronder ook Kr ijgsk am er aden

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 124