vasthouden, toen ander stalen geschut werd aangevraagd. Uit het feit, dat „zitplaatsen voor manschappen oj> de affuit niet worden verdichtmaakt X. op, dat de gelegenheid tot sneller vervoer dan bij eeiie bergaffuit mogelijk is, werd prijs gegeven. Maar het is immers belachelijk, want die zoo iets schrijft, moet nimmer onze tegenwoordige veldbatterjjen met opgezeten manschappen gezien hebben. Juist het groote verschil in bewegelijkheid dezer batterijen maakt, dat zij beide onmisbaar zijn, en het denkbeeld alleen, ze in bewe gelijkheid gelijk te willen stellen, moet tot de voor X. zeker minder aangename conclusie leiden, dat hij geen flauw begrip van de door hem beschrevene zaken heeft, liet is alleen maar noodig, om hot verschil in gewicht en spoorbreedte onder de aandacht te brengen. Dit slechts wat de beoordeeling van liet materieel door X. betreft' Bij zijne verdere becijfering en hot gunstige resultaat, dat hij dan verkrijgt, waardoor men zich zonder meerdere kosten 10 bergbatterijen van acht stukken zou kunnen verschaffen, heeft hij echter de quaestie van het personeel geheel over het hoofd gezien, en toch zal op den duur juist die quaestie blijken van grootere geldelijke consequentie te zijn, dan die van het materieel. Zijne conclusie tot de 8-stukken-formatie is mogelijk uiterst logisch. Dit onderwerp is echter reeds hooger door mij behandeld. Ten slotte komt X. met een schitterend nieuw denkbeeld te voor schijn. Het vervoer van munitiekistjes in de 1° linie op draag- paarden keurt hij af, maar het komt hem noodig voor, elke bergafFuit te doen volgen door een tweeradig voertuig, bespannen met de nu tot het dragen der vier munitiekistjes bestemde paarden, en deze munitiekistjes op dat voertuig te plaatsen. Ten einde de nieuwheid van dit denkbeeld goed te doen uitkomen, noodig ik hem uit, bladzijde 127 van het 111° hoofdstuk van den I. I. I. op te slaan, waar hij juist hetzelfde denkbeeld, maar iets beter ontwikkeld, zal vinden aangegeven en daarbij het jaartal 183G zal kunnen lezen. De vijand toch, zoo redeneert X., zal in de eerste plaats trachten, de geleiders der munitie-draagpaarden buiten gevecht te stelleu, waardoor de draagpaarden verwarring in de batterij zullen veroorzaken, dan wel, wat nog erger is, met de munitiën op den loop zullen gaan.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 178