340 het overschrijden van den rayon, het gebruiken van amfioen in liet kwartier of in dienst en het misbruik daarvan ook buiten dienst en buiten het kwartier streng worden gestraft; doch dat goed gedrag, trouwe dienst en moedbetooning hun loon vinden in bevordering, hoo- gere soldij, onderscheidingsteekenen en gagement". Nu zullen velen zeggendat elk soldaat maandelijks na het voor lezen der krijgsartikelen in kennis wordt gesteld met de verboden huizen, waaronder de amfioenkittenmaar juist dit brengt ons op het onrechtvaardige van den maatregel. Hoe komt een officier van welken rang ook aan het recht, om zijnen ondergeschikten bij order den toegang te verbieden tot plaat sen, waar een voch't verkocht wordt, waarvan het Gouvernement de pachtsom trekt? Moet niet een ieder dadelijk inzien, dat zulks zeer onrechtvaardigzelfs onwettig is Moët men niet met verwon dering vragenhoe het mogelijk isdat hij de herhaalde inspectiën de aandacht der autoriteiten nooit op deze onwettigheid gevallen is? Hoe gelukkigdat de pachters zoo goed zijnom geen eisch tot schadevergoeding in te stellen tegen den uitgever der verbodsbepa ling of tegen het Gouvernement zeiven. Want men ga toch eens na het Gouvernement stelt alle pogingen in het werkom de pacht voor het debiet van amfioen zoo hoog mogelijk op te drijven, geen enkele voorwaarde van het contract verbiedt den verkoop aan eenig persoon, en nu zal een dienaar van datzelfde Gouvernement dien pachter gaan henadeelen, door zijnen ondergeschikten te verbieden, om amfioen bij dien pachter te koopen. Daargelaten nog, dat hierdoor de invoer van clandestine amfioen en het verrijzen van zoogenaamde stille kitten sterk bevorderd wordt, strijdt immers zulk een maatre gel tegen elk gezond begrip van staathuishoudkunde? En nu over het ongemotiveerde van den maatregel. Bij art. 4, No. 13 en art. 2, No. 13, respectievelijk van het Politie- strafreglement voor Europeanen en voor Inlandersis de verkoop van sterken drank aan de militairen beneden den rang van officier verboden, maar het is dan ook de herhaaldelijk uitgedrukte wil der Regeering, dat alle dranken zoo goed en goedkoop mogelijk onder het bereik van den Europeeschen militair gebracht worden, en dat de voor den verkoop bestemde lokalen gezellig en doelmatig zijn ingericht. Een ieder

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 353