371 - behalve de korting voor dronkenschap, ook deze bepaling in Neder land bestaat en meermalen toegepast -wordt. Artikel 117 is letterlijk overgenomen uit het Nederlandsche Re glement, doch volstrekt niet toepasselijk op onze toestanden. Immers wat is het geval. Bijna alle voor de menage benoodigde artikelen worden in Nederland aanbesteedsoms heeft eene menage 8 en meer leveranciers. In Indië daarentegen, waar de voornaamste vivres worden verstrekt, is meestal de eenigste leverancier hij, die de toe spijzen voor de rijst en soep levert. Deze beschikt meestal per 5 dagen over het hem aankomendeper quitantie, bij den compagniescom mandant. Juist de duurste artikelen, alsspek, worst, ham, kaas, boter, erwten, boonen, enz. worden meestal ingekocht bij personen, die, in den zin van artikel 117, niet bepaald als leveranciers kunnen be schouwd worden. Die uitgaven worden door den menagemeester direct betaald uit zijn dagelijksch voorschot en op die uitgaven is meestal weioig controle. Juist voor die artikelen zou een quitantie- boekje dienen te bestaan. Wij zouden juist het tegenovergestelde van artikel 117 wenschen te zien voorgeschreven, en wel ongeveer in dezen zin „Leveranciers van levensmiddelen voor de menage moeten, al naai zij dit verlangen, om de 5 of 10 dagen, enz., doch minstens ééns in de maand, over het hun toekomende per quitantie beschikken bij den commandant der compagnie. „Tot het inkoopen van artikelen, waaromtrent geen overeenkomst bestaat, moet de sergeant-menagemeester voor alle sommen boven de f 1. den verkooper voor ontvangst in een quitantie-boekje doen teekenen. „De commandant der compagnie overtuigt zich, telkenmale na het afsluiten eener menagerekening, of dit werkelijk is geschied". (Evenmin als in artikel 126, kan in artikel 117 sprake zijn van „leening". Er is geen «leening"; wel bij het Nederlandsche- Leger.) Bij artikel 133 is waarschijnlijk vergeten, in het tweede lid ook melding te maken van „giften of gaven". Wij gelooven, dat beide woor den vrij wel van gelijke beteekenis zijn en eigenlijk weten we niet goed het onderscheid er tusschen. Misschien is het versierde stijliets, wat niet zoo geheel verwerpelijk is in een reglement. We zouden

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 384