884
woordige verblijfplaats gebracht. Dit was echter mijn doel niet en ik
voer hem daarom weer terug naar den „Kleinen Boom" te Batavia.
Yooraf echter dien ik mede te deelen, dat ik, de rivier van Batavia
opstoomende, reeds dadelijk antwoord ontving op de vraag, die ik
me in Holland wel eens gesteld had, wat men namelijk in Indië wel
uitvoerde met al die leege blikken. Want ik kon me natuurlijk niet
voorstellen, opgevoed zijnde door eene zuinige Moeder, die niets over
den balk smeet, dat men die zoo maar zou weggooien. Mijn
„zuinigheidsgevoel" werd bevredigd, doordien ik in de tuintjes en
voor de huizen die we langsstoomden, die blikjes van allerlei vorm,
roodwit of groen beschilderd, als bloempotten gebezigd zag. Kom
aan, dacht ik, dat is een goed begin; ze schijnen toch ook hier
niets „over den balk te gooien." Later zou ik nog gelegenheid heb
ben om op te merkendat ook de leege selterswater-kruikjes ge
bruikt werden om, in plaats van een rand gras, de perken en paadjes
in de tuinen af te bakenen. Een mijner kameraden vertelde me later,
dat men in de eerste jaren op Atjeh de ledige kruiken en flesschen,
na ze stuk geslagen te hebben, bij wijze van chicane-middel rondom
de bentings strooide. Na zich dus eerst met den inhoud der flesschen
en kruiken inwendig versterkt te hebben, versterkte men er zich later
uitwendig mede!
Doch ik sta nu al zoolang aan den Kleinen Boom, dat het eindelijk
tijd wordt om weg te gaan. Nadat ik aan eenige bruine landge-
nooten (want dat zijn immers de Javaantjes, evenzoo goed als de
Limburgers en de Friezen) beduid had, om m'n „pakéjan" op 'n
karretje te laden, keek ik om naar 'n vervoermiddel voor me zeiven.
Ik had gedacht 'n heel blufje te slaan met het eerste Maleische
woord, dat ik gebruikte; ik had het wel eens gehoord en dacht zeker,
dat het beteekendepakjes, kisten, in 't algemeen goederen, en dat
het misschien afgeleid was van de uitdrukking: „pak eens aan."
Een blanke landgenoot echter beduidde me, dat ik het woord
„barang" had moeten gebruiken en dat „pakéjan" beteekende de
kleeren, die ik aan had. Eigenlijk had ik dus gevraagd om m'n
kleeren op de kar te leggen. Ik was echter zoo verstandig om da
delijk m'n Badings voor den dag te halen en onder den arm mede te
nemen.
