door tijdelijk dan wel voor altijd zich aan zijne dienstverplichtin
gen te onttrekken.
Men stelle zich ook hier voor, dat een fuselier in tijd van vrede,
na kort te voren een hevigen twist met een zijner kameraden te heb
ben gehad, in die opgewondeue, voortdurende gemoedstemming van
toorn zijnde, gecommandeerd wordt op wacht te trekkendoch weigert
aan die order te voldoen, terwijl zijne bedoelingen daarbij niet waren,
zich daardoor voor goed aan den dienst van den Lande te onttrekken,
maar door toorn vervoerd op herhaalde aanmaning weigert, aan den
hem gegeven last om op wacht te trekken te voldoen, zoodat casu
aan eene tijdelijke onttrekking aan den dienst moet worden gedacht,
dan zal evenwel niemand ontkennen, dat nochtans die fuselier zich
heeft schuldig gemaakt aan het misdrijf, bij artikel 95 C. W. voorzien.
Zoowel volgens de Nederlandsche als Nederlandsch-Indische juris
prudentie ontwaart men in verschillende en verscheidene arresten, hoe
het Opperrechterlijk College steeds dobbert tusschen de zeer zware
straf, die op het misdrijf is bepaald en de bedoeling van den wetgever
hoe duidelijk hij zijn wil ook in de wet heeft verklaard. Ook in het
hierboven aangehaald voorbeeld verzet zich het natuurlijke gevoel
tegen eene zuivere toepassing van art. 95 C. \V. en geefc dit aan
leiding, dat men de duidelijke woorden dier wettelijke bepalingen door
eene meer spitsvondige dan ware analyse tracht te verklaren. De
jurisprudentie zoowel in Nederland als in Indië heeft dan in derge
lijke gevallen naar verschillende middelen gezocht, om de gestrengheid
te temperen.
Zoo confirmeerde het Hoog-Militair-Gereclitshof van Nederlandsch-
Incliébij een arrest dd° 28 September 1881, een vonnis van een
krijgsraad, waarvan de overwegingen luiden
„Overwegende, dat het stellen van de straf van kruiwagen als
normale straf op het minste verzuim van nakoming der gegeven orders,
al is uit dat verzuim geenerlei ongelegenheid ontstaan, al was de
gegeven order van nog zoo gering belang, zulks eene overdrijving kan
heeten, door geen belang der krijgstucht gerechtvaardigd noch gevorderd;
Verklaart zich onbevoegd enz.
Verwijst beklaagde naar den disciplinair en rechter."
Dit arrest huldigde de leer, dat de militaire wetgever door de
