650
Ter wille van het prestige zou eene afzonderlijke regeling getroffen
kunnen worden met de beheerders van die gezondheidsetablissementen
om, hij verpleging aldaar, een voor den hoogen rang passend logies ter
beschikking van den Commandant van het Leger te stellen. Eene afwij
king van de voor de overige landsdienaren gemaakte regeling betreffende
de daggelden is echter niet noodzakelijk.
Met het oog daarop had dan ook artikel 2 van tarief N° 4 door de
A. O. van 1882, N° 46 toegelicht moeten zijn, en wel in dier voege, dat
bij binnenlandsclie verloven wegens ziekte ook aan den Commandant van
het Leger geen daggelden worden te goed gedaan.
En wat de bepaling zelve betreft, ook daarmede kunnen wij niet instemmen.
Evacuatie en binnenlandsch verlof wegens ziekte zijn heide het gevolg
van eenzelfde omstandigheid, n. 1. ziekte van den betrokken persoon.
In beide gevallen wordt zonder wettig gezin gereisd 9 van tarief
N° 4). "Waarom nu in het eene geval wèl en in het andere geval geen
daggeld gedurende de reis wordt toegekend, is ons niet recht duidelijk.
De tegenstrijdigheid, welke daarin schuilt, springt te meer in 'toog wan
neer men nagaat, dat twee lijders, die van dezelfde plaats naar hetzelfde
gezondheidsgesticht gaan, de een als geëvacueerd en de ander met bin
nenlandsch verlof wegens ziekte, verschillend worden gedefroijeerd.
Doch er is meer.
Een binnenlandsch verlof wegens ziekte (herstel van gezondheid) kan
een gevolg wezen van wonden of gebreken, bij gevechten in 's lands
dienst bekomen. In dat geval betalen de betrokken personen geen ver-
pleegkosten, zelfs niet wanneer zij in militaire ziekeninrichtingen niet
binnen (buiten) het oorlogsterrein worden verpleegd 4 van tarief N°
39). Maar daggelden gedurende de reis naar die ziekeninrichtingen ont
vangen zij nietterwijl een ander lijder, die wegens eene gewone ziekte
geëvacueerd wordt, die daggelden wel geniet.
Naar onze meening is dat niet rechtvaardig;
Bezuiniging is in de tegenwoordige tijden wenschelijk, doch rechtvaar
digheid betrachten is ten allen tijde noodzakelijk. De rechtvaardigheid
eischt, dat zoowel hij evacuatie als bij binnenlandsch verlof wegens ziekte,
daggelden voor de reis worden te goed gedaan, omdat in beide gevallen
de reis ondernomen wordt op voorschrift van de geneeskundige faculteit,
en de daarmede gepaard gaande uitgaven niet bestreden kunnen worden
met de toegestane gelden voor transportmiddelen.
Moge deze bepaling dus spoedig den weg volgen van zoovele nieuwe
administratieve voorschriften, of althans toepasselijk worden verklaard op