560 cordia", „Modderlust", „Harmonie" of „Dierentuin"in uniform. Iets dergelijks wilde ook de generaal Kroesen, wiens Algemeene Order om trent het dragen van burgerkleeding nimmer openlijk bij Algemeene Order is ingetrokken; maar wel ter sluiks, toen zijn opvolger in het legercommando zich ten voorbeeld stelde, door in burgerWee&mg des Zatui'dags-avonds de militaire sociëteit „Concordia" te Weltevreden te bezoeken. Weldra zag men daar en elders bijna geen andere dan „vermomde" officieren. Of echter een Sultan van Koetei (die in 1876 aan de hand van den adsistent-resident De Villeneuve door Concordia",s tuin geleid werd) niet met geheel andere gevoelens omtrent de macht en den luister van den Toewan Besar naar zijn land zou zijn teruggekeerd, wanneer hij op den bewusten Zaturdag-avond een 250tal Hoeloebalangs der „Companie" niet in „burgerkleeding", maar in „uniform" had zien aanzitten, is eene vraag, met welker beantwoording niet de individus, doch de dragers van het militair gezag zich hebben onledig te houden. 't Spreekt van zelf, dat wij niet in 't bijzonder op dien Pelaranger Vorst doelen, doch op ieder voornaam Hoofd, dat Batavia bezoekt. In eene „kolonie" gelden o. i. meer redenen dan in eenig ander land, om den officier voor te schrijven, zich op openbare plaatsen steeds in volle uniform te vertoonen. Voorwaarden van overgang bij het schijfschieten. Wanneer men de overgangsvoorwaarden bij het schijfschieten der In fanterie van het Indisch Leger bij die van dat in Nederland vergelijkt, dan komt men ras tot de gevolgtrekking, dat de eischen dienaangaande in Indië over het algemeen te ligt gesteld zijn. Vooral in een huurleger, waar soldaten minstens 6 jaar dienen, kan men dienaangaande veel meer eischen dan in een militieleger, waar vele soldaten slechts gedurende 12 maanden onder de wapenen blijven. Bovendien heeft Indië zeer veel vóór door de nabijheid zijner schietterreinen, die daarentegen van de meeste Nederlandsche garnizoenen 1.1- uur gaans verwijderd liggen, zoodat men in Indië geen 3 a 4 uren met het marcheeren heen en weer behoeft zoek te maken. Het komt ons voor, dat het betrekkelijk Indisch reglement al is het nog maar een jongske van slechts 4 jaren oud dringend noodzakelijk door een nieuw dient vervangen te worden, dat beter voldragen ter wereld zal komen dan zijn voorganger. Hiervoor zorg te dragen is geen groote kunst, wanneer eenige practisch

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1882 | | pagina 573