90 Yoor wat dienaangaande het grondbeginsel onzer militaire wet ten is, is kennismaking aan te hevelen met de onlangs verschenen brochure van den heer Koolemans Beynen„De kenmerken van desertie." De bestraffing der desertie is in de nieuwe wetboeken zeer verschil lend, doch allo komen daarin met het onze overeen, dat desertie naai den vijand met den dood wordt gestraft (C.W. 107). De deserteur schendt de plicht der trouw door de vlucht. Er be staat echter nog een andere wijze van schending der militaire trouw, en wel door: zelfmoord en zelf verwonding. In het algemeen werd zelfmoord door de Romeinen niet als misdaad beschouwd. "Wanneer hij niets misdaan had, dat als misdaad moest worden aangemerkt, ondervond de zelfmoordenaar, met opzicht tot nalatenschap noch begrafenis, eenige nadeelige gevolgen. Yoor de soldaten, wier leven ingevolge hun eed aan den Staat toebehoorde, waren echter geheel andere grondbeginselen geldend. De soldaat, die zich wegens rechtmatige oorzaken van het leven trachtte te berooven, werd met verwijdering uit den dienst, degene echter, die dit uit afkeer voor den dienst poogde te doen, met den dood gestraft. Had een soldaat zich werkelijk van het leven beroofd, dan werd slechts dan zijn nalatenschap geconfisceerd, wanneer hij het wegens een misdaad gedaan had. Yolgens onze moderne begrippen is in het algemeen zelfmoord niet strafbaar, en vindt men in de tegenwoordige strafwetten, evenmin als in de onze, strafbepalingen tegen den zelfmoord. Bij zelfverwonding was het anders. De Romeinsche schrijver Am- mianus deelt mede, dat de Romeinen zich voor den militairen dienst ongeschikt maakten door het afhakken van den linkerduim, omdat daarmede het schild werd gevoerd. Het is echter duidelijk, dat dit eerst is voorgekomen in de tijden toen alles reeds in verval was, want vroeger was de krijgsdienst een eeredienst en een voorrecht der hoogere standen. Zie daaromtrent het opstel van Metis in het Indisch Militair Tijdschrift No. 12 van 1882. Red.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1883 | | pagina 101