363
Deze barbaarsche strafbepaling heeft baar pendant.
Eene ordonnantie, gedagteekend Versailles 4 December 1684 be
paalde, dat den deserteurs neus en ooren afgesneden, zij voorts met
twee leliën op de wangen gebrandmerkt, kaal geschoren, en naar de
galeijen zouden gezonden worden.
Mein Liebchen was willst du nog mehr?
Dat ten slotte naar de galeijen zenden vooral vind ik jammer, men
had die arme duivels de vrijheid moeten laten, dan hadden zij althans
troost kunnen zoeken bij de, door hunne zoo kuische, streng-zedelijke
Fransche overheden op gelijke wijze gemutileerde ontuchtige vrouws
personen
Het zoude ons te vèr voeren en dit opstel zoude te omvangrijk
worden, wanneer wij alle, later nog uitgevaardigde strafbepalingen
één voor één in behandeling wilden nemen. Het voorafgaande zal
trouwens wel voldoende zijn ten bewijze, dat mogen ook al de thans
nog bestaande strafbepalingen, vooral die van ons Crimineel Wetboek,
verouderd en middeleeuwsch heeten, de vroeger bestaande en wel
deugdelijk toegepaste lijfstraffen voor de militairen bepaald onmensche-
lijk wreedaardig waren.
Bovendien en dit mag vooral niet uit het oog worden verloren,
is wel ons Crimineel Wetboek verbazend crimineel in theorie en leest
men daarin nog voortdurend van kogel, strop, stok-, riet- en kling
slagen e. z. v., maar in de praktijk bepaalt zich dit tot een enkele
keer den kogel bij een al te bar feit van feitelijke insubordinatie nog
veel zeldzamer den strop, maar meestal detentie of kruiwagenstraf,
na voorafgaande vervallen verklaring van den militairen stand en het
wegjagen als eerlooze schelm
In sommige Rijken heerschen evenwel thans nog, in deze zoo
verlichte eeuw, niet alleen in werkelijkheid onmenschelijk strenge,
maar ook bepaald bespottelijke militaire correctiën.
In Rusland b. v. moet ieder militair, van welken rang of graad
ook, die dronken op straat wordt bevonden, gedurende eenige uren
de straat met een bezem aanvegen, zoodra hij daartoe weder genoeg
zaam nuchteren geworden is. Nu wete men, dat in Rusland, ook
onder de hoogere standen, de dronkenschap eene bepaald nationale
ondeugd is, en men stelle zich eens een halfnuchteren Kolonel,