SUBORDINATIE BIJ OFFICIEREN.
In de onlangs alhier ontvangen elfde Aflevering van den jaargang
1882 van dit Tijdschrift komt een opstel voor van Verum Prolo-
quar, handelende over de „Subordinatie bij officieren", welk opstel naar
onze meening veel waars bevat en behartigenswaardige wenken aan
oudere en jongere kameraden geeft.
Welke gedachten bij de lezing er van ons in het hoofd kwamen,
zullen wij hieronder mededeelen.
Vooraf vestigen wij er de aandacht op, hoe dikwerf uiteenloopend
over het wezen der subordinatie in verschillende legers gedacht wordt,
waarbij geenszins door ons wordt voorbijgezien de alleszins juiste
bewering van Verum Proroquar, dat de subordinatie der officieren
onderling geheel anders kan zijn, als die der mindere militairen.
In het N e d erland s clie (1) Reglement daaromtrent wordt gelezen:
„De Koning beveelt, dat ieder militair, in alles wat het welzijn van
„de dienst en de openbare welvoegelijkheid betreft, gehoorzame en
„eerbied betoone aan zijne meerderen in rang; dat de meerdere in
„den mindere eene lijdelijke gehoorzaamheid vinde en dat
„al de gegeven bevelen letterlijk en onverwijld worden
„ten uitvoer gebracht". (2)
In het Fransche Reglement evenwel komt dienaangaande voor:
„que la discipline faisant la force principale des armées, il importe,
que tout supérieur obtienne de ses suh or donnés une
„obéissance entière et une soumission de tons les in
stants". (2)
(1) Dewijl wij niet in de gelegenheid zijn, een Indisch reglement op te slaan,
doch vertrouwen, dat èn het Nederlandse he èn het Indische voorschrift, zij het
ook al niet a la lettre, toch voorzeker in geest en zin één zullen zijn, houden wij
ons thans slechts aan het Nederland s che Reglement.
(2) Wij spatieer en.
