voor het grootste gedeelte in de stille kroegen en bordeelen. Dat geld jeukt den man in de hand; het moet op, anders heet hij geen goed kameraad; en, het gaat op, in ongeloofelijk korten tijd gaat het op, grootendeels verzopen en verbrast. En de gevolgen? Ziekte, hospitaal, provoost, cachot en krijgsraad blijven niet uit! Zou thans, vragen wij met het oog op al het medegedeelde, de doodstraf in het Crimineel Wetboek voor het Nederlmdsch-,Indische Legei kunnen worden afgeschaft, op boven ontwikkelde rechtstheoriën gebaseerd, gemotiveerd door de overtuiging, dat zij onnoodigondoel matig en daardoor onrechtvaardig isdat die straf als afschrikkend middel geen dienst doet; dat het barbaarsche harer voltrekking de beschaving tegenwerkt, en dat de bevordering van beschaving het beste middel is, om misdrijven togen te gaan? Wij betwijfelen het ten zeerste. De doodstraf moge in het alge- meene strafrecht worden gemist, in het militaire strafrecht zal zij moeten blijven bestaan, zoolang de treurige noodzakelijkheid zulks vordert, die gelegen is in de eigenaardige samenstelling van het Ne- derlandsch-Indische Leger. Is er een andere maatregel, die evenzeer het behoud en de red ding van geheele legerkorpsen kan verzekeren en welke belet, dat een leger ontaardt in een wilden troep, die, zich zijner bewust, aan al lerlei hartstochten den vrijen teugel viert, dan wordt de doodstraf onnoodig, doch niet in het geval, omdat het algemeen strafrecht de doodstraf niet meer erkent, gebaseerd op theoriën, die ieder op zich zelve genomen wetenschappelijk waar en juist kunnen zijn, doch in strijd met de ondervinding en de practijk, die op het oogenblik geen beter middel tegen zwure militaire misdrijven kent dan juist de doodstraf door middel van den ko^el. Iiet is geen vereischte voor een goed militair strafwetboek, dat het met bloed geschreven zij. Te groote gestrengheid in de wet is voorzeker nadeelig en heeft ten gevolge, dat zij niet wordt nageleefd en dat zelfs de rechter de toepassing ontwijkt. Meer dan de helft van de straf-bedreigende artikelen in het Crimineel Wetboek bevat ten de doodstraf. Dit is een gestrengheid, die voorzeker nergens eenigen steun vindt. Het stellen van de doodstraf als normede straf op elke daad van verzet of geweld, hoe gering ook, is zeker eene 33 O

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1883 | | pagina 528