MILITAIRE VÉTÉRINAIRE DIENST. Het is niet de eerste maal, dat, door middel van tijdschriften en dagbladen zoowel in Indië als in Nederland door diegenen, welke er belang bij hebben, over dezen dienst grieven te berde gebracht zijn, welke zeer zeker reden van bestaan hebben. Met het oog op de toekomstige reorganisatie van den Militairen Geneeskundigen Dienst, schijnt het niet onbelangrijk, even daarop terug te komen. Genoeg bekend is het, welke de plaats is, die de paardenartsen iu het Indische Leger innemengerust kunnen wij de conclusie trekken, dat die, in vergelijking met alle andere wapens en diensten, bij hen het ongunstigste isNatuurlijk en dat is reeds boven vermeld is hiertegen meer dan eens te velde getrokken, evenwel zonder eenige reactiewat vreemd te noemen is, omdat het van veel zaken wel eens blijkt, dat het aanhoudend slaan op hetzelfde aanbeeld, het permanent er op wijzen, hoe iets de grenzen der bil lijkheid overschrijdt, de Regeering, zoo niet tot handelen heeft ge bracht, dan toch praeparatieven heeft doen maken, om de zaken nader te onderzoeken. Menig jongmensch, zijn moeitevolle studie aan de Utrechtsche school volbracht hebbende en bestemd zijnde voor den Militairen Vétérinairen Dienst in Indië, schept zich de schoonste illusiën over de vooruitzichten in zijn begonnen carrière. Onbewust van en onbekend met de positie, die hij straks zal inne men, gevoelt hij reeds na een kort verblijf in zijn nieuwen werk kring, en na eenigszins daarmede bekend te zijn geraakt, hoe hij zijne phantasiën kan verwisselen met angst voor de toekomst. Het was bij 's Gouvernements besluit dd. 24 Maart 1876, No. 4, dat de oogenschijnlijk milde bepaling werd gemaakt, dat het korps paardenartsen zou bestaan uit twee paardenartsen 1ste klasse, twee idem 2de een idem 3de

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1883 | | pagina 84