80
schen heeft zien uitrukken met een kleine vétérinaire ambulance.
Zelfs bij de oefeningen van een geheele compagnie artillerie te
Babakan en Batoe Djadjar, waar een veertien dagen gemanoeuvreerd
wordt, gaat nooit een paardenarts medede dienst wordt dan zeer
primitief verricht door een sergeant.
Men zegt wel: ja, het is toch altijd goed gegaanmaar het behoeft
juist maar eens verkeerd te gaan, dan wordt dubbel en dwars betaald
aan verlies van paarden, het bedrag, dat anders de reis-declaratie
van den paardenarts zou uitmaken.
Het schijnt goed, nog eens in herinnering te brengen, dat bij de
manoeuvres in 1881 te Babakan één paard, volgens verklaring van
den fungeerenden paardenarts, lijdende aan kwaden droes, is afge
maakt. Indien het werkelijk kwade droes geweest is, wat bij zoo
een marsch door Java zeer gemakkelijk kan opgedaan worden, wat
had dat dan niet dood en verderf onder de paarden der compagnie
kunnen aanbrengen.
Een prjjzenswaardige verbetering zou verder zijn, het vaststellen
van een Vétérinair Reglement. Beeds in 1881 is door den Chef over
den Geneeskundigen Dienst het ontwerpen van zulk een reglement
aan een paardenarts opgedragen; doch, door de plaatsing van dien
paardenarts bij de veepest, is daarvan tot heden nog niets gekomen.
Yoorts dient noodzakelijk het model der jaarlijksche rapporten her
zien te worden. Het beste zou zijn totale vrijheid te laten in het
stellen der diagnose; men rangschikt nu bijna alles onder de rubriek,
„overige ziektevormen,terwijl op het ziekenrapport namen van
ziekten voorkomen, welke nog nooit door een paardenarts geconsta
teerd zijn geworden.
De tegenwoordige inrichting van het ziekenrapport leidt tot niets
anders dan tot gemakzucht; zeker in strijd met het reglement van
den Geneeskundigen Dienst, dat een paar artikelen behelst, om den
paardenarts tot verdere wetenschappelijke vorming aan te sporen.
Men moet wel weten, dat de categorie „overige ziektevormen" in
zich sluitaandoeningen van hersenen, ruggemerg en periferisch zenuw
stelsel, pis- en geslachtsorganen, circulatie- en respiratiestelsel, een
groot gedeelte der huidziekten, benevens de meeste chirurgische
gevallen.