166
slagen, rationsgewijze van inkervingen voorzien wordt, laDgs welke men
slechts met de hand heeft af te breken.
De smakelijkheid er van is zoo algemeen goed bevonden, dat het
gebruik bij de manoenvreerende troepen in 1878 en 1880 in Duitsch-
land vollen unci einstimmigen Beifall verworven heeft.
De verpakking geschiedt, met het oog op de kosten, niet in blikken
bussen, doch in tinpapier.
Twee fabrieken in Duitsehland zijn sedert den laatsten tijd
gestadig in werking, om aan de vele aanvragen te kunnen voldoen,
eene te Berlijn, de andere te Mainz.
Deze laatste fabriek produceert ook andere met vleeschpoeder
verbonden, verduurzaamde levensmiddelen en levert dagelijks af:
5000 koffierations,
62500 portion vleescb,
83500 gemengde groenten,
160000 geperst meel,
62500 beschuit en
6000 paardenrafions.
Wanneer men nu bedenkt, dat gedurende vele jaren eene Bata-
viasche handelsfirma voor het expeditiounaire leger in Atjeh
sappies van 75 kilo ad f 118, het stuk leverde (van vaatjes boter
ad f 40, en half volwassen kippen ad f 1,50 spreken wij thans
niet) en we met dat dikwijls magere Pedir- en Penang-, som
wijlen klauwzeerige en tongblarige vleesch, den prijs en de voedings
waarde van het bedoelde Pleisehpulver vergelijken, dan gelooven wij,
dat te Batavia door den Chef der Militaire administratie of wel den
Commandant van het Leger niet immer de meest-oeconomische
weg bewandeld is, om het leger in Atjeh van dierlijk voedsel te voorzien.
Of wij dan zouden gewild hebben, dat de troepen in Atjeh maar
altijd door vleeschpoeder-soep, vleeschpoeder-biscuits en vleeschpoe-
der-groenten hadden gegeten?
In geenen deele.
Dochnaast versch vleesch had o. i. zeer goed een paar malen
s weeks vleeschconserf e. t. q. kunnen zijn verstrekt, terwijl in ieder
