THEORIEËN EN BAJONETSCHERMEN. De ontzettende uitwerking van den vèrdragenden achterlader en het repeteergeweer, in de jongste Europeesche oorlogen verkregen, hebben overtuigend de noodzakelijkheid van het aannemen der ver spreide formatie op buitengewoon groote afstanden aangetoond en duidelijk de onmogelijkheid bewezen, om, bij een goed gebruik van het vuurwapen, den vijand, op niet al te bedekte terreinen, dichter dan 1000 passen met gesloten afdeelingen te naderen. Een gevolg van dit vroegtijdig aannemen der verspreide formatie is, dat de man wat men noemt meer uit de hand raakt en het bevel over zulke opgeloste troepen uiterst moeilijk wordt. Al kan men ook hierin te gemoet komen door in de eerste periode van het avanceeren de groepen gesloten te houden en met zoogenaamde es- couades-groupées te avanceeren eene zaak, die tegenover den In- landschen vijand in bedekt terrein bij ons Leger pertinent moest zijn voorgeschreven ten langen leste zal het vuur des vijaiids tot de geheele verspreide orde nopen. Uit den aard der zaak volgt derhalve, dat de individualiteit, die trouwens bij het Indische Leger zich altijd heeft doen gelden -- in de laatste oorlogen weder meer op den voorgrond treedt en dat meer ontwikkeling van geest en kracht van den enkelen, vaak op zich zeiven staanden man vereischt wordt. Welke resultaten met een dergelijke zelfstandigheid en gepast zelfvertrouwen, ook buiten het geregelde gevecht, kunnen worden behaald, hebben bijvoorbeeld de vele, soms door gewone soldaten ver richte coups de main in den oorlog van 1870 bewezen. Ten einde deze individualiteit echter met recht van-den man te kunnen eischen, moet men reeds in tijd van vrede er op bedacht zijn, alles in het werk te stellen, om door ontwikkeling van geest en lichaam hem voor zijne moeilijke taak te velde geschikt te maken. 34

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1883 | | pagina 516