78
Het voorafgaand vuurgevecht of wol het tijdperk der voorberei
ding heeft ten dool, den vijand zoodanig materieel te schokken, dat
het avanceeren der tot den aanval bestemde troepen mogelijk wordt.
Tegenover den Inlandschen vijand is dit voorafgaand vuur af te
keuren, omdat
1°. het niet noodig is, den vijand materieel te schokken, daar,
zoo men behoorlijk van het terrein gebruik maakt, zijn vuur ons
vooruitgaan tot den aanval volstrekt niet belet;
2°. de materieele schok niet kan toegebracht worden, daar ons
Infanterie vuur tegen een meestal goed gedekten Inlandschen vijand
zeer weinig uitwerking heeft;
3°. het prestige en dientengevolge het moreel der manschappen
gevaar loopt te verminderen, indien we zonder vooruit te rukken worden
beschoten en ons gedurende eenigen tijd tevreden stellen met terug te
schieten hetgeen in een Leger als het onze, dat hoofdzakelijk zjjn kracht
moet vinden in het moreele overwichtniet zonder beteekenis is
4°. er dan geen twijfel meer kan bestaan, of men al dan niet tot
den aanval dient te besluiten.
Zij, die de gevechten van 13 Juli 1882 en 4 Januari 1883 hebben
bijgewoond, zullen er over kunnen oordeelen, welk nut het vooraf
gaand vuurgevecht bij die gelegenheden heeft gehad en welke
moreele indruk er na afloop van die gevechten bij den troep was
achtergebleven.
Onder het vooruitgaan zal men echter dienen te vuren en is het
daarom aan te bevelen afdeelings- en sprongsgewijze te avanceeren,
terwijl dan van salvo's een ruim gebruik dient gemaakt te worden,
om de manschappen goed in de hand te houden, en om de muziek,
waarop Herman doelde, nog meer indrukwekkend, maatvast en
zwaarder te maken.
In het vorig opstel bracht ik het marcheeren en échelon ter
sprake, waarvan de uitvoerbaarheid, indien ik mij niet vergis, ook
door Herman worde geloofd.
Na mijne nadere verklaring betreffende de inzichten, die ik had
omtrent het voorafgaand vuurgevecht, zal nu ook de mogelijkheid
erkend moeten worden, van het „zoo spoedig mogelijk overvleugelen
